ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ တောင်းဆိုချက်အရ ပေးပို့လာသော ဒသမမြောက် တရားတော်ပို့ချချက်မှတ်တမ်းကို သတ်ပုံမှန်ကန်စေရန်နှင့် စာဖတ်၍ ပိုမိုအဆင်ပြေစေရန် စာပိုဒ်များခွဲ၍ တည်းဖြတ်ပေးလိုက်ပါသည်။
ပဋ္ဌာန်းကျမ်းတော်ကြီးလေ့လာမှု _ ပဋ္ဌာန်းအလင်းရောင်ပို့ချစဉ် (ဒသမပိုင်း)
၁၃၇၃ ခုနှစ်၊ တော်သလင်းလပြည့်ကျော် ၁၂ ရက်၊ ၂၀၁၁ ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလ ၂၄ ရက်၊ စနေနေ့။
စနေနေ့ပေါ့ဗျာ။ အဲ့တော့ ဒီနေ့၊ အဲ့တော့ မနေ့ကတော့ဖြင့် သဟဇာတပစ္စည်းကို ဟောခဲ့ကြပြီပေါ့ဗျာ။ သဟဇာတပစ္စည်းကို ဟောခဲ့ကြပြီ။ သဟဇာတပစ္စည်းကို ဟောလိုက်ပြီဆိုလို့ရှိရင် အဲ့တော့ သဟဇာတ၊ နိဿယ၊ သဟဇာတအတ္ထိ၊ သဟဇာတအဝိဂတ။ သဟဇာတအကြီးလေးခုလုံးဟာလည်း နောက်က အမည်နာမလေးတစ်ခုပဲကွာတယ်။ ကျန်တာတွေ အကုန်လုံးတူသွားပြီပေါ့။
အဲ့တော့ အရှင်ဘုရားတို့ရဲ့ အခုစာအုပ် စာမျက်နှာအဲ့ဒီကိုးမှာ "ဒီစာလုံးလောင်းအင်္ကျီတာရုပ်မှသည် ရုပ်မြင်သံကြားစက်ရှိ ရုပ်သံများ၊ ရုပ်များအား ရုပ်သံများပေါ်ထွက်အောင် ရုပ်အချင်းချင်း ကျေးဇူးပြုရာမှာ" ဆိုလို့ရှိရင် ကိုယ်တော်တို့ တွေ့ရပြီ။
ဗာဟိရံ ဧကံ မဟာဘူတံ တိဏ္ဏन्नं မဟာဘူတာနံ သဟဇာတပစ္စယေန ပစ္စယော။ တယော မဟာဘူတာ ဧကဿ မဟာဘူတဿ သဟဇာတပစ္စယေန ပစ္စယော။ ဒွေ မဟာဘူတာ ဒွေနံ မဟာဘူတာနံ သဟဇာတပစ္စယေန ပစ္စယော။ အဲ့တော့ အာဟာရသမုဋ္ဌာနာနိ။ ဒီအာဟာရသမုဋ္ဌာနရုပ်ကလည်း ဗဟိဒ္ဓမှာလည်းရှိတယ်၊ အဇ္ဈတ္တမှာလည်းရှိတယ်ပေါ့။ ဥတုသမုဋ္ဌာနာနိ။ အဲ့တော့ ဒီတော့ အခု ဒါကြောင့်မို့ အဲ့ဒီက ဗာဟိရကတော့ သေသေချာချာကိုပဲ ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်မှာ ဖြစ်နေတယ်လို့ ပြောလို့ရတယ်ပေါ့။ ဒါကြောင့်မို့လို့ ဗဟိဒ္ဓသန္တာန်မှာဖြစ်နေတဲ့ အဲ့ဒီကဥစ္စာကတော့ဖြင့် ခုနကပြောခဲ့တဲ့ အခုရုပ်သံတွေ၊ ဒီစာလုံးတွေဆိုတာက အပြင်လောကမှာဖြစ်နေတဲ့ တရားတွေဖြစ်တယ်ပေါ့။ ဒါကြောင့်မို့လို့ ဗာဟိရသမုဋ္ဌာနံ ပရိတ္တံ ဧကံ မဟာဘူတံ တိဏ္ဏन्नं မဟာဘူတာနံ သဟဇာတပစ္စယေန ပစ္စယော လို့ အဲ့သလိုဆိုရတယ်ပေါ့။ အဲ့သလိုဆိုရတယ်။အဲ့ဒါကြောင့် အရှင်ဘုရားတို့ရေ၊ အခု ဒီပါဠိတော်ကြီးလည်း ကျေသွားအောင်ပေါ့၊ သုတ္တသင်္ချာတွေလည်း ကျေသွားအောင်ဆိုပြီးတော့ သဟဇာတအကြီးရဲ့ သုတ္တသင်္ချာ စာမျက်နှာကိုးမှာပေါ့။ စာမျက်နှာ ၁၁၊ သုတ္တသင်္ချာက အဲ့ဒီစာမျက်နှာ ၁၁ မှာ၊ ၁၂ က ကိုယ့်ဝိပါကနဲ့ သမ္ပယုတ္တတို့ ရှိတယ်ပေါ့။ ဒါ ကျက်ခိုင်းပြီးသားလေ။ အဲ့ သုတ္တသင်္ချာလေးခုကို ဆိုပြီးပြီဆိုလို့ရှိရင် အခု စာမျက်နှာ ၁၀ က အခုဒီပါဠိတော်ကြီးကို တစ်ခေါက်ပြန်ပြီးတော့ ပူဇော်လိုက်ကြရအောင်ပေါ့ဗျာ။ ကိုင်း၊ ဆိုလိုက်ကြရအောင်ဗျာ။
(ကျောင်းသားများ ပါဠိတော်ရွတ်ဖတ်ပူဇော်သံ)
...အဲ့တော့ အရှင်ဘုရားတို့ စာအုပ်စာမျက်နှာ ၁၃ ရယ်၊ ၁၄ ရယ် အဲ့ဒီကြည့်ရအောင်ပေါ့။
(ကျောင်းသားများ ပါဠိတော်ရွတ်ဖတ်ပူဇော်သံ)
...ခုနက ဥစ္စာက ဖွင့်ရမှာကို ပိတ်၊ ပိတ်ရမှာကို ဖွင့်၊ အဲ့တော့ လွဲကုန်ပြီထင်တယ်ဗျ။ ဟုတ်လား။ တစ်ခါတစ်လေ အဲ့လိုပဲမေးတာ။ ဟုတ်လားဗျ။
ကဲတော့ ကိုယ်တော်တို့ တစ်ခု စာမျက်နှာ ၁၁ ကို ကြည့်မယ်။ စာမျက်နှာ ၁၁ ကို ကြည့်လိုက်တယ်ဆိုတာကျတော့ ကိုယ်တော်တို့ တစ်ခု အကြီးရဲ့ သုတ္တသင်္ချာအတိုင်းပဲ၊ အစဆုံးအုပ်စုက "အချင်းချင်းအားတတ်သော အလုံးစုံသော ပဝတ္တိ၊ ပဋိသန္ဓေ နာမ်မဲ့ခန္ဓာ ၄ ပါး" ဆိုတာက အဲ့ဒါလေးပဲ။ ကိုယ်တော်တို့ သမ္ပယုတ္တပစ္စည်းရရင်လည်း အဲ့ဒါလေးပဲရတာပေါ့။ အဲ့ဒါက စိတ်၊ စေတသိက်ကို၊ စိတ်၊ စေတသိက်အကုန်ကို ပြောတာ။ ဘာကိုပြောတာပါလိမ့်။ (စိတ်၊ စေတသိက်ကို။) စိတ်၊ စေတသိက်ကို အကုန်ကိုပြောတာဖြစ်တယ်။ ဒါကြောင့်မို့လို့ အဲ့မှာပဲ
ကုသလော ကုသလဿ၊ ကုသိုလ်အချင်းချင်းကလည်းပဲ အဲ့ဒါ အခု သဟဇာတလိုပဲ အပြည့်အဝရတဲ့အတွက်ကြောင့် ကုသလော ကုသလဿ ကော၊ အကုသလော အကုသလဿ ကော၊ အကုသိုလ်နာမ်မဲ့ခန္ဓာ အချင်းချင်းတွေရောပေါ့။ ကုသိုလ်နာမ်မဲ့ခန္ဓာအချင်းချင်း၊ အကုသိုလ်နာမ်မဲ့ခန္ဓာအချင်းချင်းတွေ အတူတူတွေပဲ။အဲ့ထဲက ပဝတ္တိအခါမှာဖြစ်နေတဲ့ ဝိပါက်၊ ကိရိယာ၊ ဒုက္ခဝိပါက်နာမ်မဲ့ခန္ဓာအချင်းချင်းကနေပြီးကာကျတော့ ကျေးဇူးပြုမယ်။ အဲ့ဒီမှာ ကိုယ်တော်တို့ နောက်ထပ်ပြင်လိုက်တဲ့ဥစ္စာက "အချင်းချင်းအားလည်းကောင်း၊ အချင်းချင်းနာမ်မဲ့ခန္ဓာ၊ ဟဒယဝတ္ထုအားလည်းကောင်း" ဆိုတာက ဟဒယဝတ္ထုဆိုကတည်းကိုပဲ အဲ့တော့ သဟဇာတမျိုးမှာပါတဲ့ ဟဒယဝတ္ထုက ပဋိသန္ဓေအခါမှာသာရတယ်လို့ မှတ်ပါ။ ဒါလေးကို နည်းနည်းလေး ကြိုတင်ပြောပြီးတော့ ကြည့်ထားမယ်။ သေချာနားထောင်မယ်။ အာရုံပြုထား။
အရင်ဘဝတုန်းက စုတေလိုက်တယ်။ တပည့်တော်တို့၊ ကိုယ်တော်တို့ဟာ စုတေလိုက်ပြီဆိုတာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက်တည်း ဒီဘက်ဘဝကို ရောက်လာခဲ့ပြီ။ ဒီဘက်ဘဝကို ရောက်လာခဲ့ပြီဆိုလို့ရှိရင် ဒီဘက်ဘဝကို ရောက်လိုက်တဲ့ဥစ္စာ တပည့်တော်တို့ ပဋိသန္ဓေကမ္မဇကလပ်၌
ကာယဒသက၊ ဘာဝဒသက လို့ မပါဘူးလား။ (ပါတယ်။) ဝတ္ထုဒသက ပါဘူးလား။ (ပါတယ်။) ဝတ္ထုဒသက။ကဲတော့ အာရုံလည်း နည်းနည်းလေး မှတ်ကြည့်ထား။ ဟိုဘက်က စုတိစိတ်ကလေးက စုတိကျတာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက်တည်း ဒီတပည့်တော်တို့က၊ ကိုယ်တော်တို့၊ တပည့်တော်တို့က အမေ့ဗိုက်ထဲမှာ ပဋိသန္ဓေသွားပြီးတော့ မနေလိုက်ဘူးလား။ (နေလိုက်ပါတယ်။) အဲ့ဒီပဋိသန္ဓေစိတ်ကလေးနဲ့ အတူတကွဖြစ်လိုက်တဲ့ ဟဒယဝတ္ထု၊ ဟိုဘက်ဘဝကနေ ဒီဘက်ဘဝကို အတူတကွကို ဖြစ်လိုက်တာ။ ပဋိသန္ဓေစိတ်နဲ့ ဥပါဒ်မလိုက်ဘူးလား။ လိုက်ဘူးလား။ (ဥပါဒ်လိုက်တယ်။) အဲ့ဒီက ပဋိသန္ဓေစိတ်ကလေး၊ ပဋိသန္ဓေစိတ်ကလေးနဲ့ ဒီဘက်ဘဝမှာ အတူတကွဖြစ်လိုက်တဲ့ ဟဒယဝတ္ထုဟာ သဟဇာတဟဒယဝတ္ထုပဲ။ ဘာဟဒယဝတ္ထု။ (သဟဇာတဟဒယဝတ္ထု။) သဟဇာတဟဒယဝတ္ထု။
သဟဇာတဟဒယဝတ္ထုက စတင်ဖြစ်လိုက်တာကတော့ တူတူပဲ။ သို့သော်လည်းပဲ ရုပ်သက်ကရှည်တယ်။ နာမ်သက်ကတိုတယ်။ ၁၇ ချက် ကွာမနေဘူးလား။ (ကွာပါတယ်။) ဒါကြောင့်မို့လို့ ပဋိသန္ဓေစိတ်ကလေးက ဥပါဒ်၊ ဌီ၊ ဘင် ချုပ်သွားပေမဲ့လို့၊ နာမ်တရား ချုပ်သွားပေမဲ့လို့လည်းပဲ ခုနက ဟဒယဝတ္ထုလေးက ချုပ်သေးရဲ့လား။ (မချုပ်ပါဘူး။) မချုပ်သေးဘူး။ အဲ့ဒီလိုမချုပ်တာကို အဲ့တော့ ပဋိသန္ဓေနာမ်၊ ပထမဘဝင်တို့ကလည်းပဲ ဒီဟဒယဝတ္ထုကို မှီရတယ်။ အဲ့ဒါကျတော့ ပုရေဇာတဟဒယဝတ္ထု ဖြစ်သွားခဲ့ပြီ။
အဲ့တော့ အခု တပည့်တော်တို့ဟောတာက ပဋိသန္ဓေစိတ်နဲ့ အတူတကွ၊ ပဋိသန္ဓေစိတ်နဲ့ အတူတကွဖြစ်တဲ့ ဟဒယဝတ္ထုက သဟဇာတဟဒယဝတ္ထု။ သဟ - အတူတကွ၊ ဇာတ - ဖြစ်တာ။ ဒါကြောင့်မို့လို့ ပဋိသန္ဓေစိတ်နဲ့ အတူတကွဖြစ်တဲ့ ဟဒယဝတ္ထုကိုပဲ အဲ့ဒါ ဟဒယဝတ္ထု၊ ပဋိသန္ဓေ သဟဇာတမှာ ဟောတာဖြစ်တယ်။ ပြောချင်တာ၊ ပြောချင်တာကတော့ ဒီသဟဇာတဟဒယဝတ္ထုဆိုတာ ပဋိသန္ဓေအခါမှာသာ ဖြစ်တယ်ပေါ့။ ဘာအခါမှာသာ ဖြစ်တယ်။ (ပဋိသန္ဓေအခါမှာသာ ဖြစ်တယ်။) ဒါကြောင့်မို့လို့ ပစ္စယနိဒေသမှာဆိုလို့ရှိရင်
ရူပိနော ဓမ္မာ အရူပီနံ ဓမ္မာနံ ကိဉ္စိကာလေ သဟဇာတပစ္စယေန ပစ္စယော၊ ကိဉ္စိကာလေ န သဟဇာတပစ္စယေန ပစ္စယော လို့ ဆိုတာဖြစ်တယ်ပေါ့။ဒါကြောင့် ခုနက သုတ္တသင်္ချာမှာတည်းလို့ ဖြည့်စွက်ပေးလိုက်တဲ့ ဥစ္စာက "အချင်းချင်းအားလည်းကောင်း၊ အချင်းချင်းနာမ်မဲ့ခန္ဓာ၊ ဟဒယဝတ္ထုအားလည်းကောင်း တတ်သော"။ ဒီဟဒယဝတ္ထုက ကိုယ်တော်တို့ရေ၊ ပဋိသန္ဓေစိတ်ကနေပြီးတော့ ကျေးဇူးပြုတဲ့ ဟဒယဝတ္ထု။ ပဋိသန္ဓေစိတ်က ဘာလဲ။ (ကျေးဇူးပြုတာပါ။) ပဋိသန္ဓေဘက်ကနေပြီးတော့ ကျေးဇူးပြုတာ ဟဒယဝတ္ထုဖြစ်တယ်။ အပြန်အလှန်ကျေးဇူးပေးတယ် မဟုတ်သေးဘူး။ သူက ပဋိသန္ဓေစိတ်က တစ်ဖက်သက်ကျေးဇူးပြုတာ။ ဟုတ်လားဟေ့။ (တင်ပါ့။) အဲ့လိုပြုတာ။
ကိုင်း၊ ဒါကြောင့်မို့လို့ ခုနက ပဝတ္တိအခါစအောင်၊
အဗျာကတော ဗျာကတဿ စအောင် ဒီပါဠိတော်ကြီးမှာ၊ ဒီပါဠိတော်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါမှာ စာမျက်နှာ ၁၁ မှာလည်း ပါတယ်ပေါ့။ ဝိပါက်၊ ကိရိယာ နာမ်မဲ့ခန္ဓာအချင်းချင်း၊ စိတ္တဇရုပ်ပါတဲ့အတွက်ကြောင့် စိတ္တသမုဋ္ဌာနာနံ ရူပါနံ လို့ ဟောလို့ဖြစ်ပါ့မလား။ (မဖြစ်ပါဘူး။) မဖြစ်တဲ့အတွက်ကြောင့်မို့ အဲ့တော့ ဗျာကတော ဗျာကတဿ ကိုတော့ ဆိုပြီးပြီးထားလိုက်တော့ပေါ့ဗျာ။ တပည့်တော် မောသွားပြီ။ ဝိပါကဗျာကတော၊ ကိရိယာဗျာကတော ဧကော ခန္ဓော တိဏ္ဏन्नं ခန္ဓာနံ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ စိတ္တဇရုပ်မှ မရတဲ့အတွက်ကြောင့်မို့လို့ စိတ္တသမုဋ္ဌာနာနံ ရူပါနံ ထည့်လို့ရပါ့မလား။ (မရပါဘူးဘုရား။) မရဘူး။သင်္ချာများခြင်း၊ နည်းခြင်းဆိုတာက စိတ္တဇရုပ်ပါခြင်း၊ မပါခြင်း။ စိတ္တဇရုပ်ပါရင် သင်္ချာများတယ်။ စိတ္တဇရုပ်မပါရင်... (သင်္ချာနည်းတယ်။) သင်္ချာနည်းတယ်ပေါ့။ ဒါကြောင့်မို့
ဝိပါကဗျာကတော၊ ကိရိယာဗျာကတော ဧကော ခန္ဓော တိဏ္ဏन्नं ခန္ဓာနံ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ တယော ခန္ဓာ ဧကဿ ခန္ဓဿ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ ဒွေ ခန္ဓာ ဒွေနံ ခန္ဓာနံ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ ဒါက ပဝတ္တိကာလမှာ။အခု ပဋိသန္ဓေကာလမှာဆိုလို့ရှိရင် ကိုယ်တော်တို့ ကြည့်လိုက်။ အဲ့ဒီက သုတ္တသင်္ချာကို ဒီလိုခွဲလိုက်။ "အလုံးစုံသော ပဋိသန္ဓေနာမ်မဲ့ခန္ဓာလေးပါးအား တတ်သော အချင်းချင်း"။ အချင်းချင်း ပဋိသန္ဓေနာမ်မဲ့ခန္ဓာ ၄ ပါးအား တတ်သော၊ အဲ့ဒါ ခုနက ဟို "အချင်းချင်းနာမ်မဲ့ခန္ဓာ ပဋိသန္ဓေ ၄ ပါးသည်" ပေါ့။ "နာမ်မဲ့ခန္ဓာ ပဋိသန္ဓေအချင်းချင်းနှင့်တကွ ဟိုဘက်က ဟဒယဝတ္ထုကို ကျေးဇူးပြုပါသည်"။ ဟုတ်လားဗျ။ အဲ့တော့ "ပဋိသန္ဓေနာမ်မဲ့ခန္ဓာတို့သည်" ဟုတ်လားဗျ၊ "အချင်းချင်းနာမ်မဲ့ခန္ဓာနှင့်တကွ ဟဒယဝတ္ထုကို ကျေးဇူးပြုပါသည်"။ ဒါ တိုက်ရိုက်ပြောတာပေါ့။ ဟုတ်လားဟေ့။
ဒါကြောင့်မို့လို့ ဒီဥစ္စာ ဒီလိုပါဠိဟောရမယ်။ အဲ့ဒီက ခုနက ကိုယ်
ခန္ဓာဝတ္ထု၊ ဝတ္ထုခန္ဓာ အောက်ဆုံး သုတ္တသင်္ချာက ထွက်တာလေ။ ဟုတ်လားဗျ။ "အချင်းချင်းအားတတ်သော ပဉ္စဝေါကာရပဋိသန္ဓေနာမ်မဲ့ခန္ဓာ၊ ဟဒယဝတ္ထု" က ထွက်တာလေ။ အခု အဲ့ဒါကြောင့်မို့လို့ ကိုယ်တော်တို့ အခုထည့်လိုက်တဲ့ဥစ္စာက "အချင်းချင်းအားတတ်သော အချင်းချင်းနာမ်မဲ့ခန္ဓာ"။ ဘာပါလိမ့်။ "အချင်းချင်းအားလည်းကောင်း၊ အချင်းချင်းနာမ်မဲ့ခန္ဓာ... (ဟဒယဝတ္ထုအားလည်းကောင်း။) ဟဒယဝတ္ထုအားလည်းကောင်း" ဆိုတာက ဒီဥစ္စာအတွက်ပဲ။ပဋိသန္ဓိက္ခဏေ ဝိပါကဗျာကတော ဧကော ခန္ဓော တိဏ္ဏन्नं ခန္ဓာနံ ဝတ္ထုနာ စ။ ဝတ္ထုနာ စ။ အဲ့ဒါလေးအတွက်ကို ထည့်ရတာနော်။ ဒီပါဠိတော်နဲ့ ကပ်သွားအောင်လို့။ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ တယော ခန္ဓာ ဧကဿ ခန္ဓဿ ဝတ္ထုနာ စ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ ဒွေ ခန္ဓာ ဒွေနံ ခန္ဓာနံ ဝတ္ထုနာ စ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ ဒါကြောင့် ကိုယ်တော်တို့ ဟဒယဝတ္ထုလေး ထည့်လိုက်ရတာ။ ဒါကြောင့် ထည့်ရတာ။ အခု အောက်က ဥပစာ၊ အောက်က ဥစ္စာပဲလေ။ ဟုတ်လား။ (မှန်ပါ့ဘုရား။) "အချင်းချင်းအားတတ်သော ပဉ္စဝေါကာရပဋိသန္ဓေနာမ်မဲ့ခန္ဓာ၊ ဟဒယဝတ္ထု" က ဒါပဲလေ။ ခန္ဓာ ဝတ္ထုဿ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ ဝတ္ထု ခန္ဓာနံ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ ဒါပဲ။ရုပ်မဟာဘုတ်တွေကလည်းပဲ ကိုယ်တော်တို့ကို မဟာဘုတ်အချင်းချင်းပဲရတယ်ပေါ့ဗျာ။ ဒါကြောင့်
ဧကော မဟာဘူတော တိဏ္ဏन्नं မဟာဘူတာနံ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ တယော မဟာဘူတာ ဧကဿ မဟာဘူတဿ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ ဒွေ မဟာဘူတာ ဒွေနံ မဟာဘူတာနံ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ ကျန်တာတွေ အကုန်လုံးပေါင်းလိုက်ပါ။ ဗာဟိရသမုဋ္ဌာနာနံ၊ ဥတုသမုဋ္ဌာနာနံ၊ အသညသတ္တာနံ ဧကံ မဟာဘူတံ ပဋိစ္စ တယော မဟာဘူတာ။ တယော မဟာဘူတေ ပဋိစ္စ ဧကော မဟာဘူတော။ ဒွေ မဟာဘူတေ ပဋိစ္စ ဒွေ မဟာဘူတာ။ ဟုတ်လား။ ဒွေ မဟာဘူတေ ပဋိစ္စ။ အမ်၊ ပဋိစ္စဝါရနဲ့ သူက ရောနေတာကိုးဗျ။ ဒွေ မဟာဘူတာ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ ဒွေ မဟာဘူတာ ဒွေနံ မဟာဘူတာနံ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ ဗာဟိရံ၊ အာဟာရသမုဋ္ဌာနံ၊ ဥတုသမုဋ္ဌာနာနံ၊ အသညသတ္တာနံ ဧကံ မဟာဘူတံ တိဏ္ဏन्नं မဟာဘူတာနံ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ တယော မဟာဘူတာ ဧကဿ မဟာဘူတဿ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ ဒွေ မဟာဘူတာ ဒွေနံ မဟာဘူတာနံ အညမညပစ္စယေန ပစ္စယော။ အဲ့လိုဆိုရမယ်။အဲ့တော့ ဒီသူကတော့ မဟာဘုတ်အချင်းချင်းပဲရတာလေ။ ဘာအချင်းချင်းပဲရတာ။ (မဟာဘုတ်။) အဲ့တော့ ဟို ဥပါဒါရုပ်တို့က ဘာလို့မရတာလဲဆိုရင် ဥပါဒါရုပ်က အပြန်အလှန်သဘောမရှိဘူးလေ။ သူက ပစ္စုပ္ပန်သက်သက်ပဲနေတာလေ။ ဘာသက်သက်။ (ပစ္စုပ္ပန်သက်သက်။) သူက အမှီပဲ။ သူများကိုပဲ မှီနေရတာလေ။ သူ့၊ သူ့ကို အပြန်အလှန်မှီလို့ရလား။ (မရဘူး။) မဟာဘုတ်က သူ့ကိုမှီလို့ရလား။ (မရပါဘူး။) မရဘူး။ မရတဲ့အတွက်ကြောင့်မို့လို့ အပြန်အလှန်သဘော ရှိရဲ့လား။ (မရှိဘူး။) အညမညဆိုတာ ဘာသဘောရှိမှလဲ။ (အပြန်အလှန်။) အပြန်အလှန်သဘောရှိမှ။ ဟုတ်လား။ ဒါကြောင့် ကိုယ်တော်တို့ကို "အလျားအနံမရှိသော်လည်းပဲ..." (...သွားတယ်။) အဲ့ဒါ ဘာပစ္စည်းတုန်း။ (အညမညပစ္စည်း။) အညမညပစ္စည်း။ ဟုတ်လားဗျ။
အဲ့ဒါကြောင့်မို့လို့ အဲ့ဒီက အပြန်အလှန်သဘောရှိမှသာ ဖြစ်တဲ့အတွက်ကြောင့်မို့လို့ ခုနက ဥပါဒါရုပ်တို့က ကိုယ်က ဘာသက်သက်မှာနေမှာ။ (ပစ္စုပ္ပန်။) ပစ္စုပ္ပန်သက်သက်။ သူများကို အမှီခိုနေရတာ။ သူများတစ်ညကိုပဲ ဘာလဲဗျ။ (မှီခို။) မှီခိုနေရတာ။ သူပါလို့ရသေးလား။ (မရပါဘူး။) ဘာပစ္စည်းမလိုပါလိမ့်။ (အညမညပစ္စည်း။) အညမညပစ္စည်းမလိုဘူး။ အညမညပစ္စည်းက ဘယ်လိုရမှာ။ (အပြန်အလှန်ရမှာ။) အပြန်အလှန်ရမှာ။
ကိုင်း၊ ဒါကြောင့်မို့လို့ ကိုယ်တော်တို့ အဲ့မှာ
အဗျာကတ ပုဒ်ကို ပြန်ဆိုကြည့်ရအောင်။ ၄၉ မှာရှိတယ်။ ဒါကိုကြည့်မယ်။ ပဝတ္တိကာလဗျာကတော ဓမ္မော ကတ္တားပုဒ်၏ အရက "ဝိပါက်စိတ် ၃၆၊ ကိရိယာစိတ် ၂၀၊ စေတသိက် ၃၈၊ အစိတ်စိတ် နာမ်မဲ့ခန္ဓာ ပစ္စည်းတရားရ၏။" "အချင်းချင်းအားတတ်သော ဝိပါက်စိတ် ၃၆၊ ကိရိယာစိတ် ၂၀၊ စေတသိက် ၃၈၊ အစိတ်စိတ် နာမ်မဲ့ခန္ဓာ"။ အဲ့တော့ အရကောက်တွေမှာ "အစိတ်အပေါင်း" လို့ပါတယ်။ ကျောင်းသားတို့ ဖျက်ထားလိုက်။ ဟုတ်လားဗျာ။ ၂၀၀၀ ကျော်လောက်ရှိလာပြီဆိုတော့ ကိုယ်တော်တို့ရေ၊ ဒီလိုပဲ တဆင့်၊ တဆင့်ကူးရေးလိုက်တော့ အမှားတွေ မရှိနိုင်ဘူးလား။ (ရှိနိုင်ပါတယ်။) ရှိနိုင်တာပေါ့ဗျ။ တစ်ယောက်တည်းရေးတာတောင်မှ ကိုယ်တော်တို့ ဒီတော့ ဟိုနေ့က ကွန်ပျူတာရေး၊ ရေးလိုက်တာ ကွန်ပျူတာရိုက်နေတာနဲ့ ပြန်ဖတ်ကြည့်လိုက်တာကျတော့ တစ်ခါတည်း အဲ့ဒါ ၏ အက္ခရာ၊ ၏ ကွန်ထရိုးခလုတ်ကို သွားပြီးတော့ နှိပ်မိသွားတာနဲ့ အဲ့ဒီက ၏ လို့ သွားထင်နေတာ။ အဲ့ဒါ မိ တို့၊ မိ တို့ဆိုတာ ၏ လို့ခေါ်တာ။ အဲ့ဒါ ရှိတဲ့နေရာ သွားထိလိုက်တော့ တစ်ခါတည်း ဘာမှမဆိုင်၊ ကျောက်ပန်းတောင်းက ကိုယ်တော် ဝင်းနိုင်ရင်ပေါ့ဗျာ၊ ၏ ဆိုပြီး သွားလုပ်နေတာ။ ခက်ပုံက။အဲ့လိုဆိုတော့ အရှင်ဘုရားတို့ အဲ့လိုမှားတာဆိုတာ အရှင်ဘုရားတို့ရေ၊ ဟို စံကျောင်းဆရာတော်ကြီးက ပြောတာပေါ့။ "မောဟမကင်းသူတိုင်း မှားတယ်" ဆိုတာက အရှင်ဘုရားတို့ ဒါ တကယ့်ကို တကယ်အမှန်ပဲ။ မောဟမကင်းသူမှ မှားတာမဟုတ်ဘူး။ မောဟကင်းပြီးသားလည်း မှားတာပဲ။ မမှားဘူးလား။ (မှားပါတယ်ဘုရား။) ကိုယ်တော်တို့ ရှင်သာရိပုတ္တရာ၊ ကိုယ်တော်တို့ ပဋိသန္ဓေ၊ ကိုယ်တော်တို့ သုဝဏ္ဏသာမဇာတ်၊ ကိုယ်တော်တို့ ဒီမှာ အကုန်သိပြီလား။ ဓမ္မပဒထဲမှာ သုဝဏ္ဏသာမဇာတ် တွေ့တယ်မဟုတ်လား။ (မှန်ပါ။) အဲ့ ကမ္မဋ္ဌာန်းပေးတာ ကိုယ်တော်တို့ ကြည့်စမ်းပါဦး။ အဲ့ဆိုလို့ရှိရင် အရှင်ဘုရားတို့ လွဲမသွားဘူးလား။ အဲ့လိုရှိတာပေါ့။ ဒါကြောင့်မို့လို့ အရှင်ဘုရားတို့ အခု အဲ့လိုမှတ်ထားတာတွေရှိတယ်။ ဒါကြောင့် ကျောင်းသားတို့ဆိုလို့ရှိရင် ခုနက စာမျက်နှာ ၁၃၊ ၄ နဲ့ ၉ လို့ ပြောလိုက်ပြီနော်။ (မှန်ပါ။) ဘာဖြစ်လို့။ (အစိတ်စိတ်။) အစိတ်စိတ်မပါဘူး။ "အချင်းချင်းအားတတ်သော ဝိပါက်စိတ် ၃၆၊ ကိရိယာစိတ် ၂၀၊ စေတသိက် ၃၈၊ အစိတ်စိတ် နာမ်မဲ့ခန္ဓာ ပစ္စည်းတရားရ၏။" ပစ္စုပ္ပန်လည်း ဒီအတိုင်းရ၏။ ဟုတ်လားဗျာ။
အညမညပစ္စယေန ဟူသော ကရိုဏ်းပုဒ်၏ အရက ကိုင်း၊ အာရုံစိုက်။ "တစ်ပြိုင်နက်၊ ရပ်ထားတာ တတ်ကောင်းသော"။ သေချာမှတ်မယ်။ ခုနက ဝိပ္ပယုတ္တကျန်တာတွေ အကုန်ရတယ်။ ဝိပ္ပယုတ္တက သူက နာမ်အချင်းချင်း ကျေးဇူးပြုခဲ့ရင် မရဘူးလေ။ ဟုတ်လားဗျာ။ အညမညပစ္စယေန က "တစ်ပြိုင်နက်၊ ရပ်ထားတာ တတ်ကောင်းသော အညမည၊ သဟဇာတ၊ နိဿယ၊ ဝိပါက၊ သမ္ပယုတ္တ၊ အတ္ထိ၊ အဝိဂတ ဤ ၇ ပစ္စယသတ္တိတို့တွင် အညမညသတ္တိဟု ဆိုအပ်သော သတ္တိဝိသေသရ၏။ ထိုသုံးပါးတို့တွင် အရကောက် ပဓာနအားဖြင့် ကတ္တားသာတည်း။" သေသေချာချာနားထောင်မယ်ဗျာ။ ကိုယ်က တစ်ပြိုင်နက်၊ ရပ်ထားတာလား၊ တစ်ပြိုင်တည်းလား။ (တစ်ပြိုင်နက်၊ ရပ်ထားတာ။)ကိုင်း၊ အဲ့ဒါကို တစ်ပြိုင်နက်ဖြစ်အောင် ကောက်ပြပါဆိုရင် ကိရိယာကို ချန်ခဲ့။ ဘာကိုချန်ရမှာပါလိမ့်။ (ကိရိယာကို ချန်။) ကိရိယာကို ချန်မှာ။ ပစ္စည်းဘက်ကို ချန်ရမှာလား၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘက်ကို ချန်မှာလား။ (ပစ္စုပ္ပန်ကို ချန်။) နှစ်ခုလုံးချန်ရမှာ။ ဘာကိုချန်ရမှာတုန်း။ (နှစ်ခုလုံးချန်ရမှာ။) နှစ်ခုလုံးချန်ရမှာ။ ပစ္စည်းဘက်ကော... (ပစ္စုပ္ပန်ဘက်ကော။) အဲ့လိုချန်ပြီးတော့ ကောက်လိုက်မယ်ဆိုလို့ရှိရင် ဘယ်နှပစ္စည်းတစ်ပြိုင်နက်။ (၆ ပစ္စည်း။) ခြောက်ပစ္စည်း။ ဘယ်နှပစ္စည်းတစ်ပြိုင်နက်။ (ခြောက်ပစ္စည်း။) ဟာ၊ ၇ ပစ္စည်းတစ်ပြိုင်နက်လေ။ ကိရိယာစိတ်က ဝိပါက်၊ ဝိပါက်က ကိရိယာစိတ်မပါလို့လေ။ လက်ရှိ ၇ ပစ္စည်းလုံးကို တစ်ပြိုင်နက်ရအောင်ဆိုရင် ဘယ်နှပစ္စည်းတစ်ပြိုင်နက်ပါလိမ့်။ (၇ ပစ္စည်းတစ်ပြိုင်နက်။) အဲ့ဒီမှာ လက်ရှိက ခြောက်ပစ္စည်းတစ်ပြိုင်နက်လေ။ ဝိပါက်ကလေးအတွက်က တစ်ပြိုင်နက်၊ ရပ်ထားတာ ဖြစ်နေရတာလေ။ (မှန်ပါ။) ခုနက ဝိပါက်ကလေးပါ တစ်ပြိုင်နက်ဖြစ်အောင်ဆိုရင် ဘာဖြုတ်မယ်။ (ကိရိယာ။) ဝိပါကပစ္စည်းဆိုတော့ ကိရိယာစိတ်ရပါ့မလား။ (မရပါဘူး။) မရဘူး။ ဒါကြောင့် ပစ္စည်းဘက်ကို ဖြုတ်မှာလား၊ ပစ္စုပ္ပန်ဘက်ကို ဖြုတ်မှာလား။ (နှစ်ဖက်လုံး။) နှစ်ဖက်လုံးဖြုတ်။ အဲ့ဒါမှ ဘာပါလိမ့်ဗျ၊ တစ်ပြိုင်နက်ဖြစ်မယ်။ ဟုတ်လားဗျ။ အဲ့တော့ ကိုယ် ၇ ပစ္စည်းလုံး တစ်ပြိုင်နက်ရချင်တယ်ဆိုလို့ရှိရင် ဘာဖြစ်မယ်။ (ကိရိယာစိတ်။) ကိရိယာစိတ်ဖြုတ်မယ်။ လက်ရှိအတိုင်းက ဘယ်နှပစ္စည်းတစ်ပြိုင်နက်။ (၆ ပစ္စည်း။) ခြောက်ပစ္စည်းတစ်ပြိုင်နက်။ သဘောပေါက်ပြီနော်။
ဟုတ်ပြီ၊ သွား။
ပဋိသန္ဓိကာလဗျာကတော ဓမ္မော ကတ္တားပုဒ်၏ အရက ကိုင်း၊ အရကောက်တွေကတော့ "အချင်းချင်းအားလည်းကောင်း" ဆိုတာ မပါဘူးဗျ။ ဒါလေးပါမှ ပိုကောင်းတာနော်။ ဒါလေးပါမှ ဘာပါလိမ့်။ (ပိုကောင်းတာ။) ပိုကောင်းတာ။ အရကောက်တော့လည်း ကောင်းစွာမပါဘူး။ အဲ့ဒါ လက်သည်းကွင်းထားလိုက်။ "အချင်းချင်းအားလည်းကောင်း၊ နာမ်မဲ့ခန္ဓာ၊ ကတတ္တာရုပ်အားလည်းကောင်း တတ်သော ပဋိသန္ဓေစိတ် ၁၉၊ စေတသိက် ၃၅၊ အစိတ်စိတ်၊ အစိတ်အပေါင်း နာမ်မဲ့ခန္ဓာ၊ ဝတ္ထု ပစ္စည်းတရားရ၏။" အတိုင်းပဲလေ။ ကိုယ်တော်တို့ သဟဇာတပစ္စည်းအတိုင်းပဲလေ။ ဟုတ်တယ်မလား။နောက်
အဗျာကတဿ ဟူသော သမ္ပဒါန်ပုဒ်၏ အရက "ပဋိသန္ဓေစိတ် ၁၉၊ စေတသိက် ၃၅၊ အစိတ်စိတ်၊ အစိတ်အပေါင်း နာမ်မဲ့ခန္ဓာ၊ ဟဒယဝတ္ထု"။ ဟိုတုန်းက ကတတ္တာရုပ်ကို ဟဒယဝတ္ထုလို့ ပြောင်းတာပဲလေ။ ပါဠိတော်တုန်းကလည်း ကတတ္တာရူပါနံ ကို ဝတ္ထုနာ စ လို့ မဟောခဲ့ဘူးလား။ (ဟောခဲ့ပါတယ်။) ဒါလေးပဲလေ။ ဟုတ်လားဗျ။ "ဝတ္ထု ပစ္စုပ္ပန်တရားရ၏။" ဟုတ်လားဗျ။ "ပစ္စုပ္ပန်တရားရ၏။" အညမညပစ္စယေန ဟူသော ကရိုဏ်းပုဒ်၏ အရကလည်း ဟူသောဖြင့် အရှင်ဘုရားတို့ "တစ်ပြိုင်နက်၊ ရပ်ထားတာ"။ အလတ်ကျန်တဲ့ သုံးပစ္စည်းက ရပ်ထားတာ။ ဒါကို အရကောက်၊ ဒါလေးကို မှတ်ထားတာဖြစ်လို့ ဒါလေးကိုတော့ဖြင့် အဲ့ဒါ အခု ပုဇွန်တောင်ဆရာတော်တွေက "ရပ်ထားတာဖြစ်ရသော ပစ္စည်းကိုသာ ရေးခဲ့ပါ" လို့ ဒါလေးလည်း မကြာခဏမေးတတ်တယ်။ ဟုတ်လားဗျာ။ အလတ်ကျန်သုံးပစ္စည်းပေါ့ဗျ။ တွေ့လားဟေ့။ (တွေ့ပါတယ်။) ကျန်အလတ်သုံးပစ္စည်း သိတယ်မဟုတ်လား။ (မှန်ပါ့ဘုရား။) အညမည၊ သမ္ပယုတ္တ၊ ဝိပါက။ အဲ့ဒီ အရကောက်ဆရာတော်ကြီးက ပြောထားတာ။ ဒါ သူကမပြောလည်းကွာ၊ ကိုယ်သိရမှာလေ။ ဟုတ်လားဟေ့။ အဲ့ဒါ အဲ့ဒီက၊ အဲ့တော့ ၈ ပစ္စည်းလုံး တစ်ပြိုင်တည်း၊ ရပ်ထားတာဆိုမယ်ပေါ့။ ဟုတ်လားဟေ့။ အဲ့လိုဆိုမယ်။ရုပ်သက်သက်၌ကတော့
အဗျာကတော ဓမ္မော ဟူသော ကတ္တားပုဒ်၏ အရက "အချင်းချင်းအားတတ်သော စိတ္တဇမဟာဘုတ်၊ ပဋိသန္ဓေကမ္မဇမဟာဘုတ်၊ ဗာဟိရမဟာဘုတ်၊ အာဟာရဇမဟာဘုတ်၊ ဥတုဇမဟာဘုတ်၊ အသညသတ်ကမ္မဇမဟာဘုတ်၊ ပဝတ္တိကမ္မဇမဟာဘုတ် ပစ္စည်းတရားရ၏။" အဗျာကတဿ ဓမ္မဿ ဟူသော သမ္ပဒါန်ပုဒ်၏ အရက "၇ ပါးသော မဟာဘုတ်လည်းကောင်း ရ၏။" အဲ့တော့ ဒီဥစ္စာကလည်း ၇ ပါးသောမဟာဘုတ်က အကျဉ်းကောက်နော်။ ဟုတ်လားဟေ့။ "စိတ္တဇမဟာဘုတ်၊ ပဋိသန္ဓေကမ္မဇမဟာဘုတ်၊ ဗာဟိရမဟာဘုတ်၊ အာဟာရဇမဟာဘုတ်၊ ဥတုဇမဟာဘုတ်၊ အသညသတ်ကမ္မဇမဟာဘုတ်၊ ပဝတ္တိကမ္မဇမဟာဘုတ် ၎င်းရ၏" ဆိုရမှာနော်။ ဟုတ်လား။ အဲ့လိုကောက်တာလည်း အတူတူပဲနော်။ "၇ ပါးသော မဟာဘုတ် ၎င်းရ၏" ဆိုတာ အကျဉ်းချုပ်ကောက်တာ။ ဟုတ်လားဟေ့။ ဒါကြောင့် အညမညနဲ့ အကြီးလေးခု တစ်ပြိုင်တည်းကောက်မယ်။ကိုင်း၊ ဒါကြောင့်မို့လို့ ကိုယ်တော်တို့
ကုသလော ကုသလဿ၊ အကုသလော အကုသလဿ အတွက် ပါဠိတော်ကော၊ အရကောက်အတိုင်းကော သဟဇာတအတိုင်း မှတ်ပြီးတော့ ဆိုရအောင်။ ပဝတ္တိကာလဗျာကတော ဓမ္မော ဟူသော ကတ္တားပုဒ်၏ အရက အညမညပစ္စည်းတဲ့ဗျ။ အညဟုတ်ကဲ့ပါ၊ ရပ်တန့်သွားခဲ့သောနေရာမှ ဆက်လက်၍ စစ်ဆေးတည်းဖြတ်ပေးလိုက်ပါသည်။
ပဋ္ဌာန်းကျမ်းတော်ကြီးလေ့လာမှု _ ပဋ္ဌာန်းအလင်းရောင်ပို့ချစဉ် (ဒသမပိုင်း အဆက်)
...
ပဝတ္တိကာလဗျာကတော ဓမ္မော ဟူသော ကတ္တားပုဒ်၏ အရက အညမညပစ္စည်းတဲ့ဗျ။ အညမညပစ္စည်းကတော့ ကိုယ်တော်တို့ရေ၊ အလွန်တရာကို ကောင်းတဲ့ပစ္စည်းလို့ ပြောရမှာ။ ဟုတ်လား။ကဲ၊ လောကကြီးမှာ အရှင်ဘုရားတို့ လူ့လောကပဲနေနေ၊ ရဟန်းလောကပဲနေနေ၊ ဘယ်ဘဝပဲ၊ ဘယ်သတ္တလောကပဲနေနေပေါ့၊ အညမညပစ္စည်းနဲ့နေမှ၊ အညမညပစ္စည်းရဲ့ လမ်းညွှန်ချက်အတိုင်း ကျင့်သုံးနေထိုင်မှ သာယာပြီးတော့ လှပသော လောကကြီးဆီသို့ တည်ဆောက်နိုင်မှာဖြစ်တဲ့အတွက်ကြောင့်... ဟုတ်လားဗျာ။ (မှန်ပါ့။) အညမညသဘောတရားတွေ မရှိခဲ့ဘူးဆိုရင်၊ အပြန်ပြန်အလှန်လှန် မရှိခဲ့ဘူးဆိုလို့ရှိရင်၊ အညမညသဘောတရား မရှိခဲ့ဘူးဆိုလို့ရှိရင် လောကကြီးမှာ အရှင်ဘုရားတို့ မသာယာတော့ဘူး။ ခြောက်သွေ့သွေ့၊ ခြောက်ကပ်ကပ်ဖြစ်နေပြီပေါ့။ ဟုတ်လားဗျ။ အပြန်အလှန် ကူညီရိုင်းပင်းရမယ်ပေါ့။ ဟုတ်လားဗျ။ အပြန်အလှန် ဘာလိမ့်။ (ကူညီရမယ်။) ကူညီရမယ်။
အဲ့တော့ ရွှေမန်းတင်မောင်ရဲ့ သီချင်းကြားဖူးမှာဗျ။ "တစ်ဦးမေတ္တာ တစ်ဦးမှာ ထာဝစဉ်ထားလို့၊ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာပွားလို့" ဆိုတာလေ။ ကိုယ်တော်တို့ ခဏခဏ အရင်တော့ ကျောင်းရှေ့မှာ ဖွင့်နေကြတယ်။ အလွန်တရာကောင်းတယ်။ နောက်တော့ ကိုယ်တော်တို့ တစ်ခု လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်း ၇၀ လောက်က နန်းတော်ရှေ့ဆရာတင်ရဲ့ "လက်ရည်တစ်ပြင်တည်း" ဆိုတာလေ။ "ညီညီညွတ်ရေးနဲ့ ခင်ခင်မင်မင်၊ ဘာသာသာသနာကို လက်ရည်တစ်ပြင်တည်း" ဆိုတာ အလွန်တရာကောင်းတာ။ အလွန်တရာကောင်းတဲ့သီချင်းတွေ။ အလွန်တရာမှ လူ့လောကကြီးရဲ့ သဘာဝနဲ့ အလွန်တရားမှ လိုက်ဖက်ညီထားတာ။ ဒါကြောင့် နှစ်ပေါင်း ၇၀၊ နှစ်ပေါင်း ၇၀ လောက်ကို ဆွဲဆန့်လိုက်တာ။ ကိုယ့်ခေတ်ပေါ်သီချင်းတွေ အရှင်ဘုရားတို့ ခံနိုင်လား။ (မခံနိုင်ပါဘူး။) သုံးလလား။ တော်တော်ကို လွန်တာပဲဗျာ။ ဟုတ်လား။ အဲ့တော့လည်းပဲ ဒီက အခု လူ့လောကသဘာဝကြီးကို ထင်ဟပ်စေတဲ့ သီချင်းဖြစ်တယ်ပေါ့ဗျာ။ ဒါကြောင့်မို့လို့ ကိုယ်တော်တို့ ဒီဥစ္စာတွေက အလွန်တရာမှ ကောင်းတာ။
အဲ့တော့ ဘုရားရှင်ဟောတော်မူတဲ့ တရားတော်တွေ၊ ကိုယ်တော်တို့ အခု ဒီကနေ့တော့ ကိုယ်တော်တို့ တစ်လုံးတစ်ဝတည်းကို ဒီကနေ့တော့ အများကြီး ပေးလိုက်မယ်။ ကိုယ်တော်တို့ နားတွေများ ငြီးနေသလားတော့ မသိဘူးပေါ့ဗျာ။ (မငြီးပါဘူး။) အဲ့ဒါ ရင်ခွဲပြီးတော့ အသည်းထဲကို ထည့်လိုက်မှာပေါ့။ ဟုတ်လား။
အဲ့တော့
သုခေါ ဗုဒ္ဓါနမုပ္ပါဒေါ၊ သုခါ သဒ္ဓမ္မဒေသနာ။ သုခါ သံဃဿ သာမဂ္ဂီ၊ သမဂ္ဂါနံ တပေါ သုခေါ။ အဲ့ဒါ သုခလေးဖြာလို့ ဟောထားတာလေ။ ဒါ ဘယ်မှာဟောထား၊ ဘယ်မှာပါလိမ့်။ (ဓမ္မပဒ။) ဓမ္မပဒမှာလည်းပါတယ်။ ဓမ္မပဒမှာလည်းပါတယ်။ ဪ၊ ကိုယ်တော်တို့ကလည်းပဲ ခုံဝင်းထိ မပါဘူးလား။ (ပါပါတယ်ဘုရား။) ကိုယ်တော်တို့ ဥစ္စာကလည်း ဟုတ်လား။အဲ့တော့ အခု သုခလေးဖြာတဲ့။ အရှင်ဘုရားတို့
သုခါ သံဃဿ သာမဂ္ဂီ တဲ့။ ညီညွတ်ခြင်းကလည်း ချမ်းသာပါပဲတဲ့။ ကိုင်း၊ နည်းနည်းတိုးချဲ့ပြီးတော့ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ် ဟောတော်မူခဲ့တဲ့၊ ကောသလမင်းကြီးကို ဟောတော်မူခဲ့တဲ့ "ဒေါဏပါကသုတ်" ဆိုတာ သိတယ်မဟုတ်လားဗျာ။ (သိပါတယ်။) ကောသလသံယုတ် မှာလေ။ ဟောခဲ့တဲ့ သုတ္တန်ပေါ့။ ဘယ်လောက်လို့ ပြောဖူးပါလိမ့်။ (၁၂ သုတ်။) သူ အဲ့ဒီတရားထဲက ဒီကနေ့ တစ်သုတ်ပြောမယ်။ ဆန့်ကျင်ဘက်လည်း တစ်သုတ်ဆိုတော့ နှစ်သုတ်ဖြစ်သွားမှာပေါ့။အဲ့ဒီက
သုခါ သံဃဿ သာမဂ္ဂီ၊ သမဂ္ဂါနံ စ အနုဂ္ဂဟော။ သမဂ္ဂရတော ဓမ္မဋ္ဌော၊ ယောဂက္ခေမာ န ဓံသတိ။ သံဃံ သမဂ္ဂံ ကတွာန၊ ကပ္ပံ သဂ္ဂမှိ မောဒတိ။ အလွန်ကို ကောင်းလွန်းလို့။ ဒီ အလွန်တရာမှ ဘုရားရှင်ရဲ့ တရားတော်တွေ၊ အလွန်တရာမှ ချိုမြိန်ကောင်းမြတ်လွန်းတဲ့ တရားတော်တွေကို ကိုယ်တော်တို့ မပေးဘဲကို မနေနိုင်ဘူး။ ဟုတ်လားဗျာ။ သုခါ သံဃဿ သာမဂ္ဂီ - ရဟန်းအပေါင်း၊ လူအပေါင်း၏ သာမဂ္ဂီ - ညီညွတ်ခြင်းသည်၊ သုခါ - ချမ်းသာခြင်းရဲ့ အကြောင်းပါပဲ။ သမဂ္ဂါနံ - ညီညွတ်ကုန်သော ပုဂ္ဂိုလ်တို့အားလည်းပဲ၊ အနုဂ္ဂဟော - ချီးမြှောက်ခြင်းကလည်းပဲ၊ သုခေါ - ချမ်းသာခြင်းပါပဲတဲ့။ ဟုတ်လားဗျာ။ ဒါလေးနှစ်ခုကို မှတ်ထား။ ညီညွတ်သော သံဃာအပေါင်းကလည်း ချမ်းသာပဲ။ ညီညွတ်သော သံဃာတွေကို ချီးမြှောက်ခြင်းကလည်းပဲ၊ ချီးမြှောက်ခြင်း၊ ထောက်ပံ့ခြင်း၊ လှူဒါန်းခြင်း၊ ပေးကမ်းခြင်းကလည်း ဘာလဲ။ (ချမ်းသာ။) ချမ်းသာပဲတဲ့။ ဟုတ်လားဗျ။နောက်တစ်ခု ကြည့်စမ်းပါဦး။ ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းသလဲဆိုရင်
သမဂ္ဂရတော - ညီညွတ်ခြင်း၌၊ သမဂ္ဂါ - ညီညွတ်ခြင်း၌၊ ရတော - မွေ့လျော်သည်ဖြစ်၍၊ ဓမ္မဋ္ဌော - တရား၌တည်မယ်ဆိုရင်တဲ့။ ဓမ္မဋ္ဌော က ဘာလဲ။ (တရား၌တည်မယ်ဆိုရင်။) တရား၌တည်မယ်ဆိုရင် ယောဂက္ခေမာ - ယောဂလေးပါးတို့ရဲ့ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်မှ၊ ဟုတ်လားဗျာ။ ယောဂလေးပါးတို့ရဲ့ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်မှ န ဓံသတိ - မဆုတ်ယုတ်နိုင်ပါတဲ့။ ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းလိုက်သလဲဆိုလို့ရှိရင် တရားနဲ့တည်မယ်ဆိုလို့ရှိရင် ယောဂလေးပါးတို့ရဲ့ ကုန်ရာဖြစ်သော နိဗ္ဗာန်မှ ဘာလဲဗျ။ (မဆုတ်ယုတ်။) မဆုတ်ယုတ်နိုင်ဘူးတဲ့။ ဟုတ်လားဗျ။ ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းလိုက်သလဲဆိုရင်။ ဟုတ်လား။ တရားနဲ့တည်မှ။ ဟုတ်လားဗျ။ ဒါတွေက ကိုယ်တော်တို့ အဖွဲ့အစည်း၊ အသင်းအပင်းတွေ ကိုယ်တော်တို့ တရားဟောရတဲ့အခါ၊ ဩဝါဒပေးရတဲ့အခါ အလွန်တရာကောင်းတာဗျာ။ ဟုတ်လား။နောက်တစ်ခုလာခဲ့။ အနည်းဆုံးသော အကျိုးလေးတစ်ခုက ပြောမယ်ဆိုလို့ရှိရင်တဲ့
သံဃံ သမဂ္ဂံ ကတွာန - ညီညွတ်ခြင်းကို ပြုတဲ့အတွက်ကြောင့်၊ ကပ္ပံ - ကမ္ဘာပေါင်းများစွာ၊ သဂ္ဂမှိ - နတ်ပြည်၌၊ မောဒတိ - မွေ့လျော်ရပါတယ်တဲ့။ အဲ့တော့ အရှင်ဘုရားတို့ အခု ဒါကတော့ ညီညွတ်တဲ့အတွက်ကြောင့် ချမ်းသာတာ။ ညီညွတ်တဲ့အတွက် ဘာလဲဗျာ။ (ချမ်းသာတာ။) မညီညွတ်ဘူးဆိုရင် ဆင်းရဲပြီပေါ့။ ဟုတ်လားဗျာ။ အဲ့ဒီမှာ ဆန့်ကျင်ဘက် ဟောထားတာရှိတယ်။အဲ့တော့ အဲ့ဒါကိုပဲ ကိုယ်တော်တို့ အခု သံဃာသင်းခွဲခဲ့တဲ့ ဒီ ဘာလဲဗျ။ (ဒေဝဒတ်။) ဒေဝဒတ်။ အဲ့တော့ ရှင်ဒေဝဒတ်က ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်ကို ကိုယ်တော်တို့ တောင်းခံခဲ့တယ်မဟုတ်လားဗျ။ ဒါ တောင်းခံခဲ့တဲ့ တောင်းခံမှုငါးပါး။
သာဓု ဘန္တေ ဘိက္ခူ ယာဝဇီဝံ အာရညိကာ အဿု။ ယော ဝိယဉ္ဇနံ ဥပေယျ၊ ဝဇ္ဇံ နံ ဖုသေယျာ တဲ့။ ဘန္တေ - အရှင်ဘုရားတဲ့၊ သာဓု အာယာစာမိ - တောင်းပန်လျှောက်ထားပါတယ်ဘုရား။ ဘိက္ခူ - ရဟန်းတော်တို့သည်၊ ယာဝဇီဝံ - သက်ထက်ဆုံး၊ အာရညိကာ - တောအရပ်၌ နေကြကုန်သည်၊ အဿု - ဖြစ်ကြပါစေကုန်ဘုရားတဲ့။ ရဟန်းသည် ကမ္မဋ္ဌာန်း၊ ကမ္မဋ္ဌာန်းရွာရဲ့အနီး၌ဖြစ်သော၊ ဂါမ - ရွာ၊ နိဂုံး - နိဂုံးရဲ့အနီး၌ နေမယ်ဆိုလို့ရှိရင်၊ ဥပေယျ - သက်ရောက်မယ်ဆိုရင်၊ ဇာနံ - အပြစ်ဟူသော၊ နာမ် - အာပတ်သို့၊ နာမ်ဘိက္ခု - ထိုရဟန်းအား၊ ဝဇ္ဇံ - အပြစ်ဟူသော၊ အာပတ္တိ - အာပတ်သို့၊ ဖုသေယျ - ရောက်ပါစေဘုရားတဲ့။ တော၌ပဲ နေပါစေဘုရားတဲ့။ ဒါ တောင်းခံချက်တစ်ခု။ယာဝဇီဝံ ပိဏ္ဍပါတိကာ အဿု - သက်ထက်ဆုံး ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကိုပဲ ဆောင်ပါစေဘုရားတဲ့။ တကယ်လို့ ပိဏ္ဍပါတ်ဓုတင်ကို မဆောင်ဘူးဆိုလို့ရှိရင် ဝဇ္ဇံ နံ ဖုသေယျ - အပြစ်ဟူသော အာပတ်သို့ ရောက်ပါစေဘုရားတဲ့။ နောက်တစ်ခုက ပံ့သကူသင်္ကန်းကို ဆောင်ပါစေဘုရားတဲ့။ ပံ့သကူသင်္ကန်းမဆောင်ရင် ဘာလဲဗျ၊ အပြစ်ရောက်ပါစေတဲ့။ ကိုယ်တော်တို့ တကယ်လို့သာ ရှင်ဒေဝဒတ်ရဲ့အလိုသာ လိုက်မယ်ဆို၊ ဘုရားသာ လိုက်လျောခဲ့မယ်ဆိုလို့ရှိရင် ကိုယ်တော်တို့ ဒီဘက်ကို ဘာသင်္ကန်းဝတ်နေရမလဲ။ (ပံ့သကူ။) ကိုင်း၊ ဘုရားရှင်က အဲ့လိုမြင်တာ။ သဗ္ဗညုတဉာဏ် ကြည်ညိုဖို့ကောင်းတယ်ဆိုတာ အဲ့ဒါကိုပြောတာ။ ဟုတ်လား။နောက်ကြည့်ဦး။
ရုက္ခမူလိကာ တဲ့။ သစ်တစ်ပင်၊ ဝါးတစ်ပင်အောက်ကိုသာ နေပါစေဘုရားတဲ့။ အဲ့ဒီ သစ်တစ်ပင်၊ ဝါးတစ်ပင်အောက် မနေဘူးဆိုလို့ရှိရင်၊ အခုလို ထပ်တိုက်၊ သုံးထပ်တိုက်၊ လေးထပ်ကြီးတွေနဲ့ နေမယ်ဆိုလို့ရှိရင် နာထုရံ ဂုဏ်ဝဇ္ဇံ - အပြစ်ဟူသော အာပတ်သို့၊ ဖုသေယျ - ရောက်ပါစေဘုရားတဲ့။ ကဲ၊ ဆိုလို့ရှိရင် တပည့်တော်တို့က ဘယ်အောက်မှာ နေရမလဲ။ (သစ်ပင်အောက်မှာ။) သစ်ပင်အောက်မှာ နေရမယ်ဆိုလို့ရှိရင် တပည့်တော်၊ ကိုယ်တော်တို့ အဲ့လောက် ကျမ်းကျမ်းတိုက်တာ ခံနိုင်ပါ့မလား။ (မခံနိုင်ပါဘူး။) မခံနိုင်ဘူး။ ကိုယ်တော်တို့ မသိဘူး။ ဒီတော့ မခံနိုင်တာမှာပဲ။ ဟုတ်လားဗျ။ (မခံနိုင်ပါဘူးဘုရား။) မခံနိုင်ပါဘူး သူကလည်း။ ဟုတ်လား။ ဟာ၊ သူကလည်း အပင်ခြောက်ဗျာ။ ဟုတ်လား။ အဲ့တော့လည်းပဲ မခံနိုင်ဘူး။ ဘုရားရှင်ရဲ့ သဗ္ဗညုတဉာဏ် ကြည်ညိုစရာကောင်းတယ်ဆိုတာ အဲ့ဒါပဲ။နောက်ကြည့်စမ်းပါဦး ကိုယ်တော်တို့ရေ။
ယာဝဇီဝံ မစ္ဆံမံသံ န ခါဒေယျုံ - အမဲ၊ ငါး၊ သားငါးတို့ကို မစားစေနဲ့ဘုရားတဲ့။ အမဲ၊ ငါး၊ သားငါး စားမယ်ဆိုရင် အပြစ်ဟူသော အာပတ်သို့ ရောက်ပါစေတဲ့။ ရှင်ဒေဝဒတ်ရဲ့ အလိုသာ လိုက်မယ်ဆိုလို့ရှိရင် ကိုယ်တော်တို့၊ တပည့်တော်တို့ ဘာတွေစားနိုင်မှာတုန်း။ (သက်သတ်လွတ်။) သက်သတ်လွတ်တွေချည်း စားနေရင် ငါးပိတောင် စားရမှာမဟုတ်ဘူး။ ဟုတ်လား။ (မှန်ပါ။) အဲ့တော့ ဘုရားရှင်ရဲ့ သဗ္ဗညုတဉာဏ် ကြည်ညိုစရာကောင်းတယ်ဆိုတာ အဲ့ဒါပဲ။ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်က ဒါတွေသိတယ်။ အလိုဆိုးနဲ့ နှိပ်စက်လို့၊ တကယ့်ကိုလည်း မလိုက်နာနိုင်လို့၊ သာသနာမှာလည်း အကျိုးမများလို့ ဘာဖြစ်လို့လဲ။ (လက်မခံဘူး။) ဒါကို လက်မခံဘူး။ ဘယ်လိုက်နာနိုင်မလဲ။ ဟုတ်လား။ ဒါ ညီညွတ်မှု ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား။ (မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။) မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ဒါကြောင့် ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်က လက်မခံလိုက်တာ။ ဟုတ်လားဗျ။အဲ့တော့လည်းပဲ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်ကနေပြီးကျတော့ ခုနကတို့ မဟာဂေါသိင်္ဂသုတ်၊ ဒီက စူဠဂေါသိင်္ဂသုတ်ကို သွားကြည့်ရအောင်။ ဒါလည်း မူလပဏ္ဏာသမှာ ပါတာပဲ။ ဟုတ်လား။ ဒီစူဠဂေါသိင်္ဂသုတ်ကတော့လည်းပဲ ခုနက စူဠဂေါသိင်္ဂဆိုတာကတော့ ခုနက အင်ကြင်းတောကြီးလောက် မကြီးကျယ်ဘူးပေါ့ဗျာ။ အင်ကြင်းတော ခုနက မကြီးလောက်ဘူးဆိုလို့လည်း ဒီအင်ကြင်းတောကလည်းပဲ အရှင်ဘုရားတို့ သာယာလှပတဲ့တောပါပဲဗျ။ ဟုတ်လား။ ခုနတုန်းက ဘယ်နှပါးနေခဲ့တာ။ (ခြောက်ပါး။) ခြောက်ပါးနေခဲ့တာ။ ဒီတစ်ခါတော့ ကိုယ်တော်တို့ အခု ဝဇ္ဇီတိုင်း၊ ခုဇ္ဇီတိုင်းမှာ အပါအဝင်ဖြစ်တဲ့ နာတိကရွာမှာရှိတဲ့ ရွာဦးကျောင်းမှာ ဘုရားရှင်က သီတင်းသုံးနေတာ။ မေ့မသွားနဲ့။ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်က ဘယ်မှာသီတင်းသုံးသလဲဆိုလို့ရှိရင်... (နာတိက။) ဥဇ္ဇေနီတိုင်း၊ နာတိကရွာ အုတ်ကျောင်းမှာ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်က သီတင်းသုံးနေတာ။
သီတင်းသုံးနေတဲ့အချိန် ညနေ ၄ နာရီလောက်ရောက်ပြီဆိုတော့ "ဪ၊ ငါ့တပည့်တွေ တရားထိုင်လို့မှ အဆင်ပြေပါရဲ့လား" ဆိုပြီးတော့ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်က ခုနက အင်ကြင်းတောဥယျာဉ်တစ်ခုတည်းပေါ့။ ခုနက ဥယျာဉ်ကြီးလောက်တော့ ကြီးတာဟုတ်ရဲ့လား။ (မဟုတ်ပါဘူး။) မကြီးဘူးပေါ့ဗျာ။ ဒါကြောင့်မို့လို့ ဘာလို့ခေါ်တာပါလိမ့်။ (စူဠဂေါသိင်္ဂ။) စူဠဂေါသိင်္ဂတဲ့။ ဟုတ်လားဗျ။ အင်ကြင်းတော ခပ်လတ်လတ်၊ ခပ်ငယ်ငယ်။ ခုနက မကြီးပေမယ့်လို့လည်းပဲ တော်တော်တစ်လှမ်းတော့ ကြီးတာပေါ့ဗျာ။ အဲ့ဒီဥယျာဉ်ထဲမှာဆိုလို့ရှိရင် အရှင်အနုရုဒ္ဓါရယ်၊ အရှင်နန္ဒိယရယ်၊ အရှင်ကိမိလရယ်ဆိုတဲ့ မထေရ်မြတ်သုံးပါးတို့ တရားတွေကို ပွားများအားထုတ်နေတယ်။ ဟုတ်လားဗျ။ မေ့မသွားနဲ့။ ခုနက အညမညပစ္စည်းဆိုတာက သုံးချောင်းထောက်၊ သုံးချောင်းထောက်ပစ္စည်းလေ။ စာမျက်နှာ ၁၁ ပြန်ကြည့်။ သုံးချောင်းထောက်ပစ္စည်း။ ခွေးခြေလေး တွေ့ဖူးဘူးလား။ (မတွေ့ဖူးပါဘူး။) တစ်ချောင်းကျိုးရင် လဲမသွားဘူးလား။ အေး၊ အဲ့သဘောလေးနဲ့ မှတ်ထား။ ကပ်မှတ်ထား။ အညမညပစ္စည်းသဘောက ဒီအတိုင်းပဲ။
မြတ်စွာဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်က အဲ့ဒီ နာတိကရွာ အုတ်ကျောင်းကနေပြီးတော့မှ ညနေစောင်းရောက်ပြီဆိုတော့ တပည့်တွေရှိရာကို သွားပြီပေါ့ဗျာ။ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ် တစ်ပါးတည်းပဲ သွားတာ။ တစ်ပါးတည်းသွားတော့ အဲ့ဒါနဲ့ ဥယျာဉ်စောင့်ကနေပြီးကာကျတော့ ဥယျာဉ်ထဲရောက်ကော "အို၊ ရဟန်းကြီးတဲ့၊ ဒီမှာ အမျိုးကောင်းသားတွေကလည်း ကိုယ့်တရားကိုယ် အားထုတ်နေတာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူများတွေကို လာပြီးတော့ မနှောင့်ယှက်ပါနဲ့"။ ဘယ်သူက တားမြစ်လိုက်တာပါ။ (ဥယျာဉ်စောင့်ပါ။) ဥယျာဉ်စောင့်ကနေ ဘယ်သူ့ကို တားမြစ်လိုက်တာလဲ။ (ဘုရားရှင်ကိုပါ။) ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်ကို။ ဘုရားရှင်ရဲ့လို့ သိရဲ့လား။ (မသိပါဘူး။) မသိဘူးပေါ့ဗျာ။
အဲ့ဒီက အော်ကြီးဟစ်ကျယ်နဲ့ အသံကြားလိုက်ကြတော့ သိပ်စိတ်ငြိမ်သက်နေတဲ့အချိန်အခါက အဲ့ဒီအသံတစ်သံက တော်တော်ကို ဘုန်းကြီး၊ အရှင်ဘုရားတို့ ဒုက္ခပေးတာဗျ။ ဟုတ်လားဗျာ။ ဒီဘက်တော် အခု ဥပစာရသမာဓိပေါ့ဗျာ။ တရားထိုင်မယ်ဆိုရင် တရားထိုင်စပေါ့။ အပ္ပနာသမာဓိကို မရောက်ခင်ပေါ့။ အပ္ပနာသမာဓိကလည်း ရောက်ဖို့တော့ မှန်တာပြောမယ်ဆိုရင်တော့ တရားတော့ ထိုင်ဖူးပါတယ် ကိုယ်တော်။ အပ္ပနာသမာဓိက တစ်ခါမှမရောက်ဘူး။ ဒါ ရိုးရိုးသားသားပြောပြတာ။ အဲ့တော့ ဒီအသံက အပ္ပနာသမာဓိအခိုက်မရောက်ခင် ဥပစာရသမာဓိအခိုက်မှာက အတော်ကို ဘာလိမ့်ဗျ၊ ဒုက္ခပေးတာ။
သဒ္ဒေါ ဈာနဿ ကဏ္ဋကော - အသံဟာ ဈာန်ရဲ့ ဒုက္ခပဲ။ ဒုက္ခ၊ ဟုတ်လားဗျ၊ ဆိုးကျိုးပေးတာပဲတဲ့။ ဟုတ်လား။ အသံက ဈာန်အတွက် ဒုက္ခပေးတာ။ ဟုတ်လားဟေ့။ ဈာန်ရဖို့ဆိုလို့ရှိရင် အရှင်ဘုရားတို့ ဥပ၊ ဥပစာရသမာဓိအခိုက်အတန့်မှာကိုပဲ အဲ့ဒီက အသံက ဒုက္ခပေးတာ။ ဒီတော့ဆို ပိုဆိုးတာပေါ့။ အရှင်ဘုရားတို့ ဟိုဘက်က ပတ်ပတ်လည်ကနေ ပဋိကတ်ကျတော့ တစ်ခါတည်း အသံတွေက အုန်းအင်းဆိုတော့ တစ်ခါတည်း တော်တော်ကိုလည်း တစ်ခါတည်း ဒုက္ခသုခရောက်တာပေါ့ဗျာ။ ကိုယ်လည်း တိတ်ဆိတ်ငြိမ်တဲ့နေရာကို တစ်ခါတည်း ဖြတ်ခနဲဝင်လိုက်သလို ဖြစ်သွားတာ။တောစောင့်က လှမ်းပြီးတော့ မေးလိုက်တာ။ "ဟိုရဟန်းကြီးတဲ့၊ ဒီမှာ အမျိုးကောင်းသားတွေ တရားအားထုတ်နေပါတယ်။ အရှင်ဘုရား လာပြီးတော့ မနှောင့်ယှက်ပါနဲ့" တဲ့။ သူက တားမြစ်လိုက်တာ။ ဒီက အရှင်အနုရုဒ္ဓါ စဉ်းစားလိုက်တယ်။ "ဒါကတော့ တို့ဘုရားပဲ ဖြစ်ရမယ်။ တို့ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်ပဲ ဖြစ်ရမယ်" လို့ သူကနေတော့ အဲ့ဒါနဲ့ ကမ္မဋ္ဌာန်းကို ရပ်စဲပြီးကာကျတော့ တစ်ခါတည်း လှမ်းကြည့်လိုက်တာ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်ကို တွေ့လိုက်ရပြီ။ အဲ့တော့ လှမ်းပြီးတော့ လျှောက်လိုက်တာ။ "တောစောင့်ရေ၊ အဲ့ဒါ တို့ဆရာဘုရား" သွားတယ်။ အဲ့တော့မှ ဆရာဘုရား။
ကိုင်း၊ အရှင်ဘုရားတို့၊ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ် ကြွလာပြီတဲ့။ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ် ဘာပါလိမ့်။ (ကြွလာပြီ။) ကြွလာပြီ။ ကြွလာပြီဆိုတာနဲ့ကို ဒီလိုလေး အသံပေးလိုက်တာနဲ့ပဲ တစ်ပါးကနေ သပိတ်ယူတယ်။ တစ်ပါးကနေ နေရာထိုင်ခင်းကို ပြင်ပေးတယ်။ တစ်ပါးကနေပြီးကာကျတော့ ခြေထောက်ကိုဆေးဖို့ လုပ်တတ်၊ အဆင်သင့်ပြင်လိုက်တယ်။ ဟုတ်လားဗျ။ ဟာ၊ ဟိုကောင်တွေကတော့ ဘာမှမထူးဘူး။ ဟိုကောင်တွေကတော့ ထိုင်နေတုန်းပဲ။ ကိုယ်တော်တို့၊ ဒီဥစ္စာ ပြောစရာလိုသေးလား။ (မလိုပါဘူးဘုရား။) အဲ့ဒါ ညံ့တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေ။ အဲ့လို ကြည့်လိုက်။ ကိုယ်နဲ့မဆိုင်သလိုလိုချည်းပဲ။ ဟုတ်လားဗျ။ ဒီတော်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က ကြည့်။ အရှင်ဘုရားတို့ ကြီးပွားချင်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က လိုက်သိတယ်။ ကြီးပွားချင်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က... (လိုက်သိတာ။) လိုက်သိတာ။ လူတုံး၊ လူညံ့က ခိုင်းနေရတာ။ လူတုံး၊ လူညံ့ဆိုရင်... (ခိုင်းနေရတာ။) ခိုင်းနေရတာ။ ဒီပုဂ္ဂိုလ်တွေ ခိုင်းရတာ ဟုတ်ရဲ့လား။ (မဟုတ်ပါဘူးဘုရား။) ဘုန်းကြီးကတော့ ပစ်ပစ်နှစ်နှစ်ကို ဘာလဲ။ (ပြောလိုက်ပြီ။) ပြောလိုက်ပြီ။ ဟုတ်လား။ ဘယ်သူ့အတွက် ပြောတာပါလိမ့်။ (တပည့်တော်တို့အတွက်ပါ။) အမ်း၊ တချို့ကလည်း မပြောဘူးဗျ။ ဒါ ဘုန်းကြီးကတော့ "ငါတို့ကို တော်တော်ကို နှိပ်ကွပ်နေတာ" ထင်နေတာ။ ဟုတ်လားဗျ။ ဒါ အထွန့်တက်ပေးနေတာ။ ဘာလုပ်ပေးနေတာပါလိမ့်။ (အထွန့်တက်ပေးနေတာ။) အထွန့်တက်ပေးနေတာ။ ပန်းပုဆရာလိုပဲလေ။ ဆရာဆိုတာ ပန်းပုဆရာ။ ပုနေတဲ့နေရာလေးကို ဘာပြုတုန်းဗျ။ (ဖဲ့ပေးရတာ။) ဖဲ့ပေးရတာလေ။ ချောပေးလိုက်ရတာ။ ဟုတ်လားဗျာ။ ထွတ်နေ၊ ဖောင်းနေတာလေးတွေကိုလည်း လိုတဲ့နေရာလေးတွေကို ဖြည့်တယ်။ ပိုတဲ့နေရာလေးကို ဖြုတ်တယ်ပေါ့။ ဟုတ်လား။ ကိုယ်တော်တို့ လိုနေတာလေးတွေကို ဖြည့်မယ်ပေါ့။ ဆရာဆိုတာ ဘာလိမ့်။ (လိုနေတာလေး ဖြည့်မယ်။) ပိုတာလေးကို... (ဖြုတ်မယ်။) အဲ့တော့ ကိုယ်တော်တို့ကို အဲ့တော့ ပြောနေတာ။ အဲ့လိုမပြောဘူးဆို ကောင်းမှမပြီးသဘူး။ ဟုတ်လားဗျ။ (အဲ့လိုမပြောရင်... ဆရာကောင်းမပြီးဘူး။) ဆရာကောင်းမပြီးသဘူးဗျ။ ဟုတ်လား။ အဲ့တော့ လိုတာတွေကို ပြောပါပြီးတော့... (ပြောပေးရမယ်။) ပြောပေးမှ ဘာလို့ဗျာ။ (ဆရာကောင်း။) ဆရာကောင်း၊ သမားကောင်း ပြီးသတာ။
အဲ၊ အဲ့တော့ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ် ကြွလိုက်ပြီဆိုကျတော့ အဲ့ဒါ နေတယ်။ တစ်ယောက်ကနေပြီးတော့ တပည့်တစ်ယောက်က ခြေထောက်ဆေးပေးတယ်။ တစ်ယောက်က နေရာကို ဘာပြုတုန်း၊ တစ်ယောက်က ခင်းပေးလိုက်တယ်ပေါ့ဗျာ။ အဲ့တော့ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်က အဲ့မှာ ထိုင်ခင်းလေးကို ထိုင်လိုက်ပြီဆိုတော့ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်က မေးတယ်ဗျ။ ကြွလာတဲ့အခါကျတော့ "အနုရုဒ္ဓါတို့၊ ညီညီညွတ်ညွတ်၊ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ၊ မငြင်းခုံကြဘဲနဲ့ နို့နှင့်ရေရောသကဲ့သို့ တစ်စိတ်တည်း၊ တစ်ဝမ်းတည်း ရှိကြပါရဲ့လား။ အချင်းချင်း ချစ်ခင်သော မျက်လုံးတို့ဖြင့် ကောင်းစွာကြည့်ရှုနိုင်ကြပါရဲ့လား" လို့ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်က မေးတယ်ပေါ့။
အဲ့လိုမေးတဲ့အချိန်အခါမှာ "အရှင်ဘုရားတဲ့၊ တပည့်တော်တို့ဟာလည်း ညီညီညွတ်ညွတ်ရှိကြပါတယ်။ မငြင်းခုံဘဲလည်းပဲ နို့နှင့်ရေရောသလိုပဲ ရှိကြပါတယ်" တဲ့။ ဟုတ်လားဗျ။ "အချင်းချင်း ချစ်ခင်သော မျက်လုံးတို့ဖြင့် ကောင်းစွာကြည့်ရှုနိုင်ကြပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဖေးမပြီးကာကျတော့ နေနိုင်ကြပါတယ်" တဲ့။ အဲ့တော့ ဘုရားကိုယ်တော်မြတ်ကနေပြီးတော့ အဲ့လိုဖြေလိုက်တဲ့အခါမှာ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်က ပြီးတော့ ဘာဆက်မေးလိုက်သလဲဆိုရင် "အဲ့လိုဆိုလို့ရှိရင် အနုရုဒ္ဓါတို့တဲ့၊ အဲ့ဒါ ဘယ်လိုများ ညီညီညွတ်ညွတ် နေကြပါသလဲ" လို့ရှိရင် "အရှင်ဘုရားတဲ့၊ တပည့်တော်တို့ရဲ့ စိတ်နေစိတ်ထားကိုပဲ၊ ဦးစွာပထမ စိတ်နေစိတ်ထားကိုပဲ၊ ငါ
ဪ၊ ဒီလိုသူတော်ကောင်းတွေနဲ့ နေရတာတဲ့၊ အလွန်တရာမှ ရခဲတာပဲ။ ငါ့ရဲ့အလိုဆန္ဒကို ဦးစားမပေးဘဲနဲ့ သူတို့နှစ်ပါးရဲ့ သုံးပါးဆိုတော့ ကျန်တဲ့နှစ်ပါးရဲ့ အလိုဆန္ဒကို ဦးစားပေးမယ်။ မင်းရဲ့ မိမိရဲ့ ဦးစား၊ မိမိရဲ့ အလိုဆန္ဒကို ဦးစားမပေးဘဲနဲ့ ကျန်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေရဲ့ အလိုဆန္ဒကိုသာလျှင် လိုက်လျောညီထွေရှိပါ့မယ်လို့ စိတ်ထဲမှာ အဲ့လိုထားလိုက်ပါတယ်ဘုရား"။ ဟုတ်လား။ အဲ့လိုဆိုလို့လည်းပဲ သုံးပါးလုံးကလည်းပဲ ကိုယ့်ရဲ့ဆန္ဒကို မလိုက်လျောဘဲနဲ့ တစ်ပါးသောပုဂ္ဂိုလ်တွေရဲ့ အလိုဆန္ဒကို လိုက်လျောလိုက်မယ်ဆိုတော့ သုံးကိုယ် ဘာလဲ။ (တစ်စိတ်။) တစ်စိတ်။ သုံးဘဝက ဘာလဲဗျ။ (တစ်စိတ်။) တစ်စိတ်တည်း နေကြတယ်ပေါ့။အဲ့ဒါ အဲ့လိုနေကြပါတယ်ဘုရားတဲ့။ တကယ်လို့များ တပည့်တော်တို့ဟာ၊ အဲ့မှာ အရှင်ဘုရားတို့ တော်တော်ကို အသေးစိတ်ပါတယ်ပေါ့ဗျာ။ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး၊ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အလွန်တရာမှ ညီညွတ်ကြပုံ။ တကယ်လို့ ဆွမ်းခံပြန်လာပြီဆိုလို့ရှိရင် ဆွမ်းခံအစောဆုံးရောက်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်က ဆွမ်းပန်းကန်တွေ ပြင်ထားတယ်။ သောက်ရေတွေ၊ သုံးရေတွေ တည်ထားတယ်။ ဆွမ်းစားပြီးပြီဆိုလို့ရှိရင်လည်းပဲ နောက်ဆုံးကိုယ်တော်ကနေပြီးကာကျတော့ ဆွမ်းတွေကို သွားပြီးတော့ စွန့်တယ်။ တကယ်လို့ သောက်ရေခပ်ရင်တောင်မှပဲ သောက်ရေခပ်လို့ အိုးကမနိုင်ဘူး၊ ဘုန်းကြီးက မနိုင်ဘူးဆိုလို့ရှိရင် "ဟာ၊ ကိုယ်တော် လာပါဦး။ ကိုယ်တော်၊ တပည့်တော် ကူညီပါဦး" လို့ ပြောစရာမလိုပါဘူးဘုရားတဲ့။ သူမနိုင်တာ ကြည့်ပြီးကျတော့ တစ်ပါးသောပုဂ္ဂိုလ်ကနေပြီးတော့ ဘာလဲဗျ၊ ကူညီပါ၊ ကူညီပြီးတော့ မပါတယ်တဲ့။
အဲ့တော့ ကိုယ်တော်တို့၊ ဒါကြောင့် မကြာခဏပြောရတာ။ ကိုယ်တော်တို့က ပေးတာ၊ ပေးတတ်မှ ရဘူး ဖြစ်နေတာ။ ဟုတ်လားဗျာ။ အလိုက်သိသောသူသည်... (ကျက်သရေအရှိဆုံး။) ကျက်သရေအကောင်းဆုံး။ ဟုတ်လားဗျ။ အလိုက်မသိဘူးဆိုရင်... (ရုပ်အဆိုးဆုံး။) ရုပ်အဆိုးဆုံးပဲ။ ဒါကြောင့် အဲ့လို အလိုက်တသိနေကြတဲ့အတွက်ကြောင့်ဗျာ၊ သူတို့ဟာ... အဲ့တော့ အဆင့်ဆင့်ပေါ့။ သူတို့လျှောက်လိုက်တာတွေလည်း တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်၊ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် လျှောက်လိုက်တာ။ သူတို့က တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်၊ အဲ့လိုပဲ။ သူတို့ တစ်ခု လဆန်းငါးရက်နေ့တိုင်း၊ ဘာရက်နေ့တိုင်း။ (လဆန်းငါးရက်နေ့တိုင်း။) လဆန်းငါးရက်နေ့တိုင်းမှာလည်းပဲ တရားစကားတွေ ဆွေးနွေးကြပါတယ်ဘုရားတဲ့။
ကဲ၊ ဒါဆိုလို့ရှိရင် နို့နှင့်ရေရောသကဲ့သို့လည်းပဲ အတူတကွနေကြတယ်။ တစ်စိတ်တည်း၊ တစ်ဝမ်းတည်းလည်း နေကြတယ်။ ချစ်ခင်သော မျက်လုံးအစုံတို့ဖြင့်လည်းပဲ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး၊ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် နေကြတယ်ပေါ့ဗျာ။ အဲ့တော့ ဒါတွေကြည့်မယ်ဆိုလို့ရှိရင် အရှင်ဘုရားတို့ရေ၊ အရင်တုန်းက ကိုယ်တော်တို့ ခဏဆိုပြတယ်။ "ဘဝတစ်ခွေ့ ခဏတွေ့၊ ခဏကြုံ၊ ပျက်ကယ်စုံကြ၊ ကူချိန်တွင်း" ဟုတ်လားဗျ။ "သူ့လိုအင် ငါ့ကိုယ်ကျိုး၊ ငါ့ကိုယ်ကျိုး သူ့ကိုယ်ကျိုး" စိတ်ထားပြု ကူညီကြရင် ကောင်းလှချည့်။ ကောင်းလား။ (ကောင်းပါတယ်။) "ဘဝတစ်ခွေ့ ခဏတွေ့၊ ခဏကြုံ၊ ဖြစ်၊ ပျက်ကယ်စုံလာခဲ့ကြ၊ ကူချိန်တွင်း"။ စကားချိုသာနဲ့ ကူတော့ကူညီပါတယ်။ မချိုမချဉ်၊ အောင့်သက်သက်၊ အောင့်သက်သက် ပြောလို့ရှိရင် ကောင်းပါ့မလား။ (မကောင်းပါဘူး။) မကောင်းဘူး။ အကူအညီခံရတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်၊ ပေးတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ကလည်း ကောင်းတယ်မဟုတ်ဘူး။ အကူအညီခံတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်လည်း မကောင်းရဲ့လား။ (ကောင်းပါတယ်။) နှစ်ဦးလုံးကို မကောင်းဘူးပေါ့။ ဒါကြောင့်မို့လို့ "စကားချိုသာနှင့် လိုရာရ ကူညီကြရင်ဖြင့်၊ ထိုအခါ တူညီမျှလို့ ကွယ်လှဘိခြင်း"။ အလွန်တရာမှ ကောင်းတာဗျ။
ကိုယ်တော်တို့၊ တပည့်တော်တို့လည်း အရှင်ဘုရားတို့ ဘယ်သူမှ အမေတွေ၊ အဖေတွေ ကိုယ့်ဒီမှာ လိုက်ပြီးတော့ နေကြတာ ရှိရဲ့လား။ (မရှိပါဘူး။) မရှိဘူး။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်က အမှီသဟဲပြုပြီးတော့ နေကြတာလေ။ ကိုယ့်အချင်းချင်းကို အမှီသဟဲပြုနေကြတာမို့လား။ (မှန်ပါ။) အမှီသဟဲပြုနေကြတာ။ အဲ့တော့ သူ့လိုတာလေးကို ဘာလဲ။ (ကိုယ်ကူညီရမယ်။) ကိုယ့်လိုတာလေးကိုလည်း သူက... (ကူညီမယ်။) ကူညီမယ်ဆိုလို့ရှိရင် အရှင်ဘုရားတို့ သာယာချမ်းမြေ့တဲ့ ဘဝတစ်ခုကြီးပဲဗျ။ သာယာချမ်းမြေ့မှုတွေက ပျော်မွေ့ဖွယ်ရာကောင်းတဲ့ ဘာလဲ။ (ဘဝတစ်ခု။) ဘဝတစ်ခုပဲပေါ့ဗျာ။
အဲ့တော့ ဒါကြောင့်မို့လို့ တပည့်တော် ဆရာတော်တွေက ပြောတယ်။ အဲ့တော့ ငယ်စဉ်အခါက အတူတကွနေခဲ့ရတဲ့ဘဝဟာ အသက်ကြီးသည့်တိုင်အောင် တစ်သနဲ့ကိုပဲ မေ့မရနိုင်ကြဘူးပေါ့။ တစ်သက်နဲ့ ဘာလိမ့်။ (မေ့မရနိုင်ဘူး။) မေ့မရနိုင်ဘူးတဲ့။ ဟုတ်လား။ အဲ့လိုပဲ အရေးကြီး၊ အရေးအကြောင်းကြုံလာရင် သွားရတာ။ ဒီလိုလည်း ပါတာပေါ့ဗျ။ ဟုတ်လား။ အဲ့လိုလေးပဲပေါ့။
အဲ့တော့ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်က "အဲ့လိုဆိုလို့ရှိရင် မင်းတို့က တစ်စိတ်တည်း၊ တစ်ဝမ်းတည်း အတူတကွနေကြတယ်ဆိုလို့ရှိရင် လူတို့ရဲ့ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ၁၀ ပါးထက် လွန်မြတ်တဲ့တရားတွေကို ရရဲ့လား" လို့ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်က အဲ့လိုမေးလိုက်တာ။ အဲ့လိုမေးတဲ့အခါကျတော့ ခုနက ရှင်အနုရုဒ္ဓ
ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ ရပ်တန့်သွားခဲ့သောနေရာမှ ဆက်လက်၍ စစ်ဆေးတည်းဖြတ်ပေးလိုက်ပါသည်။
ပဋ္ဌာန်းကျမ်းတော်ကြီးလေ့လာမှု _ ပဋ္ဌာန်းအလင်းရောင်ပို့ချစဉ် (ဒသမပိုင်း အဆက်)
...အဲ့လိုမေးတဲ့အခါကျတော့ ခုနက ရှင်အနုရုဒ္ဓါအမှူးပြုတဲ့ သံဃာတော်တွေက ဘာဖြေလိုက်သလဲဆိုတော့ "အရှင်ဘုရားတဲ့၊ တပည့်တော်တို့ဟာ လူတို့ရဲ့ ကုသိုလ်ကမ္မပထတရား ၁၀ ပါးထက် လွန်မြတ်တဲ့တရားတွေ ရပါတယ်" ဆိုပြီးတော့မှ အရှင်ဘုရားတို့ အဲ့ဒီက စူဠဂေါသိင်္ဂသုတ်မှာ အဲ့တော့ ခုနက ဝိပဿနာတရားပွားများတဲ့အတွက် စိတ်ချမ်းချမ်းသာသာနဲ့ ဝိပဿနာတရားတွေကို ပွားများအားထုတ်နေပြီးကာကျတော့ ပထမဈာန်၊ ဒုတိယဈာန်၊ တတိယဈာန်၊ စတုတ္ထဈာန်၊ ပဉ္စမဈာန်၊ နောက် ခုနက ရူပါဝစရဈာန်၊ အရူပဝစရဈာန်တွေတိုင်အောင် ရတယ်။ သမာပတ် ၈ ပါးကို ရတယ်ပေါ့။ နောက် မဂ်ဉာဏ်လေးပါး၊ ဖိုလ်လေးပါးရတယ်။ အဆင့်ဆင့်ရပုံတွေ အသေးစိတ်ကိုပဲ တစ်ပါးပြီးတစ်ပါး လျှောက်ပြခဲ့တယ်ပေါ့။ ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ် ၄ ပါး၊ အဘိညာဉ် ၆ ပါး၊ သမာပတ် ၈ ပါး ရသည့်တိုင်အောင် အဲ့ဒီက ရှင်အနုရုဒ္ဓါအမှူးပြုတဲ့ သံဃာတော်တွေက "တပည့်တော်တို့ဘုရားတဲ့၊ စိတ်ချမ်းချမ်းသာသာနဲ့ပဲ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး ညီညီညွတ်ညွတ်နဲ့ အဲ့သလို ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့ အားထုတ်လိုက်ရတဲ့အတွက်ကြောင့်မို့လို့ ဒီလိုအထွတ်အထိပ်ဖြစ်တဲ့ မဂ်ဉာဏ်လေးပါးကို သာမန်အားဖြင့် ရရုံတင်မကဘူး၊ အဘိညာဉ် ၆ ပါး၊ သမာပတ် ၈ ပါးတို့နှင့်တကွ ဂုဏ်ထူးဆောင် အထွတ်အထိပ်ပြီးတော့ကို ရလိုက်ပါတယ်ဘုရား" တဲ့။
အဲ့တော့မှ ခုနက ဆရာတပည့်၊ ဆရာရဲ့တပည့် ဘယ်နှပါး။ (သုံးပါး။) ဆရာတပည့်တွေ စကားပြောနေတဲ့နေရာကို ချောင်းနားထောင်နေတဲ့ နတ်သားက ဒီဃပရဇနတ်တဲ့။ ပြောကြည့်စမ်းပါ။ (ဒီဃပရဇနတ်။) ဒီဃပရဇနတ်ဗျာ။ အဲ့တော့ သူက ချောင်းပြီးတော့ နားထောင်နေတာ။ အဲ့တော့မှ သူကလည်း မနေနိုင်တော့ဘူး။ သူတို့စကားဝိုင်းထဲ သူကလည်း ဝင်ပြီးတော့ ပြောလိုက်တာ။ သူကလည်း သူတို့စကားဝိုင်းထဲ၊ ဆရာတပည့်တွေရဲ့ စကားဝိုင်းထဲ သူကနေ ဝင်ပြီးတော့ တစ်ခါတည်း ပြောလိုက်တာ။ ချောင်းနားထောင်ကာ "မြတ်စွာဘုရားတဲ့၊ ဒီဝဇ္ဇီတိုင်းက လူတွေက အလွန်ကံကောင်းတာဘုရား" တဲ့။ "ဘယ်လိုကံကောင်းတာလဲကွ"။ "ဟာ၊ အရှင်ဘုရားတဲ့၊ ဒီလောက်ကြည့်စမ်းပါဦး။ ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်လုပ်ပြီးတော့ တရားအားထုတ်နေတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေ ကြည့်စမ်းပါဦး။ အဓိကဖြစ်တဲ့ ပဋိသမ္ဘိဒါဉာဏ်လေးပါး၊ အဘိညာဉ်ခြောက်ပါး၊ သမာပတ်ရှစ်ပါးတို့ရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေကို ဆည်းကပ်ရတာဘုရား" တဲ့။ "ဒီဝဇ္ဇီတိုင်းက လူအများတို့ဟာ ပစ္စုပ္ပန်မှာလည်း ကြီးပွားရာကြီးပွားကြောင်း၊ သံသရာမှာလည်း ကြီးပွားကြောင်းဖြစ်တယ်ဘုရား" တဲ့။ "ဒါကြောင့် ဒီတိုင်းကလူတွေ အလွန်တရာ ကံကောင်းတာဘုရား"။ ဘယ်သူက လျှောက်လိုက်တာပါလိမ့်။ (ဒီဃပရဇနတ်။) ဒီဃပရဇနတ်ကနေ လျှောက်လိုက်တာ။
အဲ့တော့ ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်က "ဒီဃရေတဲ့၊ မင်းလျှောက်ထားချက်တွေ တကယ်ကို မှန်တယ်ကွ" တဲ့။ "ဒီတိုင်းသူပြည်သားတွေကလည်း ဒီလိုပုဂ္ဂိုလ်တွေကို ကိုးကွယ်ရ၊ ဆည်းကပ်ရ၊ ပူဇော်ရတာဟာလည်း တကယ့်ကိုပဲ ပစ္စုပ္ပန်မှာလည်း ကြီးပွားရာကြီးပွားကြောင်း၊ ချမ်းသာရာချမ်းသာကြောင်း၊ သံသရာမှာလည်း ကြီးပွားရာကြီးပွားကြောင်း၊ ချမ်းသာရာချမ်းသာကြောင်းပဲ" တဲ့။ ဟုတ်လားဗျ။
ဒါကြောင့် အရှင်ဘုရားတို့၊ တပည့်တော်တို့အနေနဲ့ကလည်းပဲ အရှင်ဘုရားတို့ ဒီဥစ္စာတွေက ဘာလဲဗျ။ လူထဲက... (ပဋ္ဌာန်း။) ပဋ္ဌာန်းထဲက... (လူ။) လူ။ ဒါတွေက ကိုယ်တော်တို့ လက်တွေ့ကျင့်သုံးနေဖို့ မကောင်းဘူးလား။ (ကောင်းပါတယ်။) ဟာ၊ ဘုန်းကြီးက စာတွေပြောနေတာဆိုပြီးတော့ လောကကြီးမှာ အရှင်ဘုရားတို့ အခု မညီညွတ်တဲ့အိမ် ဘယ်တော့မှ မချမ်းသာဘူး။ မကြီးပွားဘူး၊ မချမ်းသာဘူး။ ညီညီညွတ်ညွတ်တဲ့အိမ်... (ချမ်းသာတယ်။) ချမ်းသာတယ်။ ညီညွတ်တဲ့ကျောင်း... (ချမ်းသာတယ်။) ချမ်းသာတယ်။ မညီညွတ်တဲ့ကျောင်း... (မချမ်းသာဘူး။) မချမ်းသာဘူး။ ဒါပဲ။ ဒါတွေက ဒါတွေဟာ အရှင်ဘုရားတို့ကို စာထဲကဆိုပြီးတော့ တကယ် လောကရဲ့လက်တွေ့ထဲမှာ ရှိမနေဘူးလား။ (ရှိနေပါတယ်ဘုရား။) ရှိနေကြတာပေါ့ဗျာ။ ဘယ်တိုင်း၊ ဘယ်နိုင်ငံပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ဘယ်အရပ်၊ ဘယ်အဖွဲ့အစည်းပဲဖြစ်ဖြစ် မညီညွတ်ရင်... (မချမ်းသာဘူး။) မချမ်းသာဘူး။ ချမ်းသာရဲ့လား။ (မချမ်းသာပါဘူး။)
ဘုရားရှင်ကိုယ်တော်မြတ်က ဒီဟောထားတဲ့
သုခါ သံဃဿ သာမဂ္ဂီ တဲ့။ ဟုတ်လား၊ မဟုတ်ဘူးလား။ သုခါ သံဃဿ သာမဂ္ဂီ၊ သမဂ္ဂါနဉ္စ အနုဂ္ဂဟော။ သမဂ္ဂရတော ဓမ္မဋ္ဌော၊ ယောဂက္ခေမာ န ဓံသတိ။ သံဃံ သမဂ္ဂံ ကတွာန၊ ကပ္ပံ သဂ္ဂမှိ မောဒတိ။ တဲ့။ ဒါကြောင့် အရှင်ဘုရားတို့ရေ၊ ဒါကြောင့်မို့ အညမညပစ္စည်းကို သတိရလိုက်တာနဲ့ဗျ၊ သုံးချောင်းထောက်၊ ဪ၊ သုံးချောင်းထောက်ဆိုတာကို ခုနက စူဠဂေါသိင်္ဂသုတ်ကို ပြေးပြီးတော့ သတိရ။ စူဠဂေါသိင်္ဂသုတ်ကို ပြေးပြီးတော့ သတိရလိုက်တာနဲ့ တစ်ပြိုင်တည်း ခုနက မထေရ်သုံးပါး ဘယ်သူ... (အရှင်အနုရုဒ္ဓါ။) အရှင်အနုရုဒ္ဓါရယ်၊ (အရှင်နန္ဒိယ။) အရှင်နန္ဒိယရယ်၊ (အရှင်ကိမိလ။) အရှင်ကိမိလရယ်လို့ ဘယ်နှပါးပါလိမ့်။ (သုံးပါး။) သုံးပါးတဲ့။ အလွန်ကောင်းတာပေါ့ဗျာ။ ဟုတ်လားဗျာ။ ဒါကြောင့်မို့လို့ ဒါတွေကြည့်ပြီးကျတော့ ခုနက နန်းတော်ရှေ့ဆရာတင်ကလည်းပဲ "ညီညီညွတ်ရေးနဲ့ ခင်ခင်မင်မင်၊ လက်ရည်တစ်ပြင်တည်း" ဆိုကြတယ်။ ဒါကိုပြောတာ။ ဟုတ်လားဗျ။ (မှန်ပါ။)ကိုင်း၊ ကိုယ်တော်တို့ရေ၊ ဒီကနေ့တော့ ကိုယ်တော်တို့ကို ကိုယ်တော်တို့ ရင်ဘတ်ထဲကို ခွဲပြီးတော့ ထည့်ပေးလိုက်ပြီဗျ။ ဟုတ်လား။ ကိုင်း၊ ကိုယ်တော်တို့ များသွားသလား၊ နည်းသွားသလားတော့ မသိဘူးပေါ့ဗျာ။ ဟုတ်လား။ (မှန်လှပါဘုရား။) ကိုင်း၊ ဒါဆိုလို့ရှိရင် နက်ဖြန်ကျလို့ရှိရင် ကိုယ်တော်တို့ ခုနက ဝိပ္ပယုတ္တပစ္စည်းကိုတို့ ကျက်ခဲ့ကြမယ်။ နက်ဖြန် အရကောက်သွားမှာဖြစ်တယ်။ ကိုယ်တော်တို့ ပြီးခါနီးဆိုရင်လည်း သွားမယ်။ ကိုယ်တော်တို့ကို ဘယ်လောက်ပဲကြာကြာ ကိုယ်တော်တို့ ဘယ်လိုမှ မငြီးသေးပါဘူးဗျ။ ဟုတ်လား။
စာမျက်နှာ ၁၃၇ သွား။ အဲ၊ စာအုပ်လေး အကုန်ပိတ်ကုန်ကြ။ ဘယ်ရမလဲ။ ဆရာ မပေးသေးဘူး။ စာအုပ်က ကိုယ်တော် အကုန်ပိတ်နေပြီ။ ကြည့်စမ်းပါဦး။ ကိုင်း၊ စာမျက်နှာ ၁၃ ကြည့်မယ်။ ဘယ်ရမလဲဗျ။ ဟုတ်လား။ မနေ့တုန်းက ကျွေးတာရှိသေးတယ်။ ကိုယ်တော် ၅၀ နာရီ မနက်က ပေးလိုက်တာလေ။
သဟဇာတဝိပ္ပယုတ္တသုတ္တသင်္ချာ၌ ပဉ္စဝေါကာရဘုံ၌ဖြစ်သောအခါ၊ အာရုံလေးပါး၊ ဒွေပဉ္စဝိညာဉ်၊ အသညသတ်၊ ရဟန္တာတို့၏ စုတိကျင့်သော... တဲ့။ ဘာဖြစ်လို့မို့လို့ ပဉ္စဝေါကာရဘုံ၌ဖြစ်သောအခါ ဆိုရတာလဲဆိုရင် ဟိုဘက်က စိတ္တဇရုပ်ပါရှိလို့။ ဘာဖြစ်လို့ အရူပဘုံလေးကို၊ ဒွေပဉ္စဝိညာဉ်၊ အသညသတ်ရုပ်တွေကို ကျဉ်ရတယ်ဆိုလို့ရှိရင် အောက်မှာပြတယ်လေ။ အရူပီ၊ ဒွေပဉ္စ၊ အသညသတ်တို့သည် သဟဇာတရုပ်ကို မဖြစ်စေ။ ဒါကြောင့်မို့လို့ ပဝတ္တိ၊ ပဋိသန္ဓေကမ္မဇရုပ်အားတတ်သော ပဉ္စဝေါကာရဘုံ၌ဖြစ်သောအခါ၊ အရူပလေးခု၊ ဒွေပဉ္စဝိညာဉ်တစ်ဆယ်၊ ရဟန္တာတို့၏ စုတိကျင့်သော ပဝတ္တိ၊ ပဋိသန္ဓေနာမ်မက္ခန္ဓာလေးပါး၊ ပဝတ္တိ၊ ပဋိသန္ဓေနာမ်မက္ခန္ဓာ၊ ဟဒယဝတ္ထု၊ ဤတရားတို့သည် သဟဇာတဝိပ္ပယုတ္တပစ္စည်းတတ်သော တရားတော်မည်၏။ သင်္ချာတည်နည်း ပစ္စည်းငါးဟူသည်တည်း။ သင်္ချာတည်နည်းဟူသောအခါ ကုသလောဗျာကတဿ၊ အကုသလောဗျာကတဿ၊ ဗျာကတောဗျာကတဿ ဟူသည်တည်း။ ပစ္စည်းငါးဟူသောအခါ ဝိပ္ပယုတ္တ၊ နိဿယ၊ အတ္ထိ၊ အဝိဂတ ဟူသည်တည်း။ အဲ့ဒီက ခုနက ကုသလောဗျာကတ၊ အကုသလောဗျာကတတုန်းကတော့ ဟိုအတိုင်းမှာပဲ၊ သဟဇာတအတိုင်းပဲ။
ကိုင်း၊ ၄၆ ပါးလောက် တစ်ပါးစီ အကုန်ရွတ်ခိုင်းမယ်။ ဒီနေ့တော့ တွဲလိုက်ကြရအောင်ပေါ့ဗျာ။